کشف کنید: چقدر ایران مقدار دی اکسید کربن خود را به فضا می‌فرستد؟!

ویدئو استودیوی تجسم علمی ناسا نیز به‌خوبی توده‌های نارنجی‌رنگی را نشان می‌دهد که از زمین به سمت اطراف سیاره رفته و می‌چرخد. اگرچه این لحظات زیبا به نظر می‌رسند اما باید بدانید که این توده‌ها نشان‌دهنده کربن‌دی‌اکسیدی است که از ژانویه ۲۰۲۰ تا مارس ۲۰۲۰ وارد جو زمین شده و در جو زمین حرکت کرده است.

این تصویرسازی که با استفاده از مدل هواشناسی سیستم مشاهده زمین گودارد ناسا (GEOS) با وضوح ۱۰۰ برابر بیشتر از مدل‌های آب‌وهوای استاندارد ساخته‌شده است، از میلیاردها نقطه داده مشاهده‌شده از هر دو فضا استفاده می‌کند.

درحالی‌که این مدل به‌طورمعمول دستگاه‌های آب‌وهوایی را تجزیه‌وتحلیل می‌کند، دانشمندان آب‌وهوا استفاده از GEOS را برای بررسی دی‌اکسید کربن پیشنهاد کردند. اگر به ویدیو نگاهی بیندازید، خواهید دید که ساختارهای ستونی در آن قابل‌مشاهده است که از منابع مختلف، از نیروگاه‌ها گرفته تا آتش‌سوزی‌های جنگلی و شهرها می‌آیند.

برخی توده‌های خاص همچون آـش سوزی نیز معمولاً طی روز شعله‌ور می‌شوند بنابراین در طول شب کاهش می‌یابند. همچنین تنفس گیاهان را می‌توان دید؛ این موجودات در طول روز دی‌اکسید کربن را طی  فتوسنتز جذب می‌کنند، اما در شب، زمانی که فتوسنتز انجام نمی‌شود درست مانند حیوانات، اکسیژن را دم و دی‌اکسید کربن را بازدم می‌کنند.

درعین‌حال مقداری از دی‌اکسید کربن را خواهید دید که در سراسر کره زمین می‌چرخد ​​و حرکت می‌کند.  این نشان می‌دهد که چگونه آب‌وهوا گاز را در سراسر جو پخش می‌کند و درنهایت چیزی شبیه به یک‌لایه عایق ایجاد می‌کند که گرما را به دام می‌اندازد. انتشار دی‌اکسید کربن ما یک محرک بزرگ برای تغییرات آب‌وهوا، به‌ویژه افزایش متوسط ​​دمای سیاره است.

با بررسی دی‌اکسید کربن از طریق چنین مدل‌هایی با وضوح‌بالا، دانشمندان آب‌وهوا می‌توانند روندهای آب‌وهوایی را بهتر پیش‌بینی کنند و استراتژی‌هایی برای کاهش اثرات نامطلوب آن ایجاد کنند. دانشمندان در تلاش هستند که نشان دهند کربن از کجا می‌آید و چگونه بر سیاره تأثیر می‌گذارند؛ چراکه به‌خوبی می‌توان دید که چگونه همه‌چیز با این الگوهای مختلف آب‌وهوا به هم مرتبط می‌شود.

راضیه میرزاحیدری