راهگشای حکمت‌های باستانی: چگونه فلسفه‌های کهن می‌توانند ما را از چالش‌های دشوار عبور دهند؟
از طرفی نتیجه غیرقابل پیش‌بینی است. باید به خاطر داشته باشیم سنکا و رواقیون معتقد بودند حتی در بدترین شرایط ممکن است اتفاقات خوبی برایمان رخ دهد.
تغییر و خسران پایدار هستند
به نظر غیرممکن می‌رسد که تحت تأثیر عوامل خارجی مثل مرگ عزیزان قرار نگیریم و آزار نبینیم؛ اما رواقیون به شکلی رادیکال واقعیت را در آغوش می‌کشیدند و واقعیت به عقیده‌ی آن‌ها تغییر، خسران و رنج دائمی است. به گفته‌ی مارکوس آرلیوس:
آیا کسی از تغییر می‌ترسد؟ خب چگونه می‌توان بدون تغییر زندگی کرد؟ آیا می‌توانید بدون گرم شدن آب حمام کنید؟ آیا می‌توانید بدون تغییر غذا آن را بخورید؟ آیا شخصی می‌تواند بدون تغییر به زندگی سودمند برسد؟ همه تغییر می‌کنند و به همین ترتیب کل طبیعت تغییر می‌کند.
تمرین بدترین شرایط
رواقی‌ها به همان اندازه که از پذیرش واقعیت دفاع می‌کردند خود را برای شرایط سخت هم آماده می‌کردند. به‌ویژه آن‌ها درمقابل این تله‌ی انسانی گارد می‌گرفتند: «این اتفاق هرگز برای من رخ نمی‌دهد». انسان‌ها معمولاً تفکری رویایی درباره‌ی آینده دارند؛ برای مثال تصور نمی‌کنند هرگز گرفتار فاجعه‌ای طبیعی، بیماری یا جنگ شوند و تمام تصوراتشان به آینده و روابط عاطفی خوب ختم می‌شود. اما سنکا هشدار می‌دهد اگر اتفاقی برای اشخاص دیگر رخ می‌دهد قطعاً ممکن است برای شما هم رخ دهد. او میگوید:
آیا خطراتی که همیشه اطرافم در حال جریان بودند روزی به من برسند، باید متعجب شوم؟
بااین‌حال بسیاری از افراد دوست ندارند درباره‌ی اتفاقات ناگوار فکر یا برنامه‌ریزی کنند. سنکا می‌نویسد:
تعداد زیادی از افراد سفر دریایی را بدون هیچ تفکری از طوفان برنامه‌ریزی می‌کنند؛ اما زمانی که در چنین خطری گرفتار شوند، دیگر دیر شده است. کاربرد جملاتی مثل «فکر نمی‌کنم این اتفاق رخ دهد» یا «باورکردنی نیست این اتفاق بیفتد؟» فایده‌ای ندارد. باید بدانید شرایط همیشه در حال تغییر است و هر اتفاقی که برای شخصی دیگر رخ دهد ممکن است برای شما هم بیفتد.
براساس فلسفه‌ی رواقی، تمام این چشم‌پوشی‌ها انسان را برای ناامیدی بزرگی آماده می‌کنند. با پذیرفتن نتایج احتمالی بد می‌توانیم از نظر احساسی خود را برای وقوع حوادث آماده کنیم. البته قبل از هر چیزی باید برای این احتمالات آماده شویم، درنتیجه در صورت وقوع حادثه می‌توانیم مسائل را راحت‌تر کنترل کنیم. یکی از تمرین‌های رایج در اداره‌ها و ساختمان‌های دولتی بزرگ، تمرین «پیش از واقعه» نامیده می‌شود.
زمان خود را به نگرانی نگذرانید
برای آینده برنامه‌ریزی کنید اما در آینده نمانید. به توانایی خود برای تطبیق با هر شرایطی ایمان داشته باشید. به گفته‌ی مارکوس آرلیوس:
نگذارید آینده شما را به زحمت بیندازد. بالاخره روزی به آن خواهید رسید.
در عوض روی زمان حال تمرکز کنید و قدر داشته‌هایتان را در زمان حال بدانید. روی چیزهایی که در آینده خواهید داشت یا باید از آن‌ها اجتناب کنید تمرکز نکنید.
حقایق ساده را حفظ کنید
آرلیوس همچنین درباره‌ی اضافه کردن فرضیه‌های بیشتر به مشاهدات هشدار می‌دهد. او میگوید:
خود را فراتر از آنچه شواهد گزارش می‌دهند شرح ندهید. اگر می‌بینید فرزندتان بیمار است این همان چیزی است که می‌بینید. برای مثال نباید فکر کنید که او در خطر است.
به دیگران کمک کنید و کمک بخواهید اما مراقب احساساتتان باشید
مانند افلاطونی‌ها، رواقی‌ها هم هدف اصلی خود در زندگی را برتری یافتن به‌عنوان موجودیتی انسانی می‌دانستند. آن‌ها ماهیتی اجتماعی برای انسان قائل هستند. به‌طوری‌که عدالت را یکی از مهم‌ترین فضیلت‌های آن زمان می‌دانستند (در فلسفه‌ی باستان عدالت فراتر از مفهوم برابری است و تعهدات افراد به یکدیگر و جامعه را هم در برمی‌گیرد).
درنتیجه کمک به دیگران اهمیت دارد؛ اما محافظت از خود دربرابر خشم و اندوه شخص دیگر هم به همان اندازه مهم است. اپیکتتوس درباره‌ی همدردی با شخصی که اندوهگین است می‌نویسد: «با تمام قلب و روح خود برای شخصی دلسوزی نکنید.»
