اگر اسمی یا حرفی نوک زبان‌تان است، اما یادتان نمیاید این ترفند را به کار گیرید

آیا تا به حال کلمه ای را فراموش کرده اید و با وجود اینکه روی زبان شماست، هر چه فکر می کنید نمی توانید آن را به خاطر بسپارید؟ نگران نباشید، این پدیده «فراموش کردن کلمات» نام دارد و ممکن است برای هر یک از ما اتفاق بیفتد.

به گزارش سرگرمی روز، پروفسور لیز آبرامز، استاد زبان شناسی و علوم شناختی در کالج پومونا، در سال 2017 به نیویورک تایمز گفت: “هیچ فردی در هیچ فرهنگ، زبان یا گروه سنی وجود ندارد که این پدیده را حتی تجربه نکرده باشد.” در میان ناشنوایان که به زبان اشاره صحبت می کنند.

اما اصلا چرا این اتفاق می افتد؟ آیا می توانیم جلوی این اتفاق را بگیریم؟ آیا باید نگران سلامت خود باشیم زیرا این اتفاق بیشتر و بیشتر می شود؟

چرا “فراموش کردن کلمات” اتفاق می افتد؟

علیرغم دهه ها تحقیق، هنوز دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد سندرم «فراموشی کلمه» می شود.

نظریه‌های اولیه در دهه‌های 1970 و 1980 مبتنی بر این ایده بود که مغز ما ممکن است ابتدا یک کلمه اشتباه اما از نظر واج‌شناسی مشابه را انتخاب کند، برای مثال «آبان» به جای «آبادان» یا «مهر» به جای «مهرا». اما تا دهه 1990 شواهد زیادی برای این نظریه یافت نشد و محققان سعی کردند پاسخی برای این پدیده بیابند.

برخی از محققان برای یافتن پاسخ به نظریه های تولید گفتار روی آورده اند. اگرچه این زمینه مملو از نظرات و ایده های متفاوت است، اما محققان در یک چیز اتفاق نظر دارند: “استفاده از زبان یک فرآیند فوق العاده پیچیده است که در آن خطاها در بسیاری از نقاط ممکن است رخ دهد.”

در مقاله ای در سال 2016 در مورد این سندرم، آبرامز به همراه دانیل دیویس، استاد روانشناسی دانشگاه فلوریدا نوشت: «اگرچه نظریه ها متفاوت است، اما به طور کلی پذیرفته شده است که سخنرانان قبل از شروع به بیان یک کلمه و منجر به یک سخنرانی موفق، باید چندین مرحله پردازش را طی کنند. . “

در مقاله ای در سال 2016 در مورد این سندرم، آبرامز و استاد روانشناسی دانشگاه فلوریدا، دانیل دیویس، نوشتند: «اگرچه نظریه ها متفاوت است، اما همه آنها به طور کلی توافق دارند که سخنرانان باید چندین مرحله پردازش را قبل از شروع بیان هر کلمه و موفقیت در تولید گفتار کامل طی کنند. موافق هستند

آنها توضیح دادند: “به طور خاص، گوینده ابتدا مفهوم اصلی را برای بیان انتخاب می کند، سپس درگیر فرآیند انتخاب واژگانی می شود و یک کلمه انتزاعی را شناسایی می کند که معنای مفهوم و ویژگی های نحوی مرتبط مانند “یک بار انتخاب” را به بهترین شکل منعکس می کند کلمه انتزاعی وارد مرحله رمزگذاری واجی می شود تا بتوان کلمه را گفت.»

با توجه به این توضیحات، «فراموشی کلمه» زمانی اتفاق می افتد که بخش اول فرآیند، یعنی انتخاب یک کلمه انتزاعی مناسب، با موفقیت انجام شده باشد، اما قسمت آخر که در آن کلمه به صدا تبدیل می شود، تکمیل نشده باشد. .

به گفته محققان، شواهد جالبی برای این ایده وجود دارد، «که به توضیح اینکه چرا گاهی اوقات می‌توانیم معنای کلی یک کلمه یا جزئیاتی مانند حرف اول کلمه را به خاطر بسپاریم، حتی اگر خود کلمه را فراموش کرده‌ایم، به یاد بیاوریم. طبق این نظریه، این نتیجه یک فرآیند رمزگذاری آوایی ناقص است.

اما طبق تحقیقات جدیدتر، حتی این احساس نزدیک بودن به کلمه و قرار گرفتن کلمه در نوک زبان ما ممکن است یک توهم باشد.

آن کلیری، استاد روان‌شناسی شناختی در دانشگاه ایالتی کلرادو، در مقاله‌ای در سال 2023 برای Psychology Today نوشت: «مطالعه ما چندین الگو را نشان داد که در مجموع آنچه را که معمولاً در مورد رابطه بین [نوک زبان بودن]و دسترسی ناقص به کلمه مورد نظر را زیر سوال می برد.

به عنوان مثال، او توضیح داد، نه تنها افراد بیشتر احتمال دارد که یک جای خالی کامل بکشند تا اینکه ویژگی های جزئی یک کلمه را به خاطر بسپارند، بلکه حتی زمانی که آن ویژگی های جزئی پیدا می شود، احتمال اشتباه بودن آنها بیشتر از درستی است.

به عنوان مثال، او توضیح داد، مردم اغلب کلمه را به خاطر نمی آورند و حتی زمانی که سعی می کنند حروف یا سایر ویژگی های کلمه را به خاطر بسپارند، “اغلب اشتباه می کنند”.

کلیری می‌گوید: «وقتی مردم فکر می‌کردند این کلمه در نوک زبانشان است، احساس می‌کردند ویژگی‌هایی مانند حرف اول را می‌دانند، حتی زمانی که واقعاً نمی‌دانستند. وی افزود: به عبارت دیگر، آنها احساس می کردند که حرف اول کلمه مورد نظر را می دانند، حتی اگر آن را به درستی به خاطر نداشته باشند. این نشان می دهد که بیشتر تجربه ذهنی ما از به خاطر سپردن بخشی از یک کلمه ممکن است توهمی باشد.

آیا می توان «فراموش کردن کلمات» را متوقف کرد؟

اگرچه علت این سندرم هنوز مشخص نیست، اما الگوهای خاصی وجود دارد که نشان می دهد کدام کلمات بیشتر باعث ایجاد چنین حالتی می شوند و در نتیجه تکنیک های خاصی وجود دارد که می تواند به مقابله با این پدیده کمک کند.

آبرامز در سال 2017 توضیح داد که دو نوع کلمه وجود دارد که بیشتر به نوک زبان ما می چسبد، اسامی خاص و کلماتی که کمتر استفاده می کنیم.

بنابراین، تا زمانی که اغلب کلمات مربوط به اشیاء روزمره را فراموش نمی کنید، نباید بیش از حد نگران حملات گاه به گاه “فراموشی کلمات” باشید. اگرچه این شرایط با افزایش سن افزایش می‌یابد، اما معمولاً به خودی خود نشانه چیزی جدی مانند بیماری آلزایمر یا زوال عقل نیستند.

آبرامز توضیح داد که اگر نام “مداد” را فراموش کنید، این نشانه خوبی نیست. اما اگر نمی توانید کلماتی مانند قسطنطنیه یا ترمودینامیک را به خاطر بسپارید، این کاملا طبیعی است.

آبرامز در ویدئویی در سال 2013 برای انجمن روانشناسی آمریکا، چند تاکتیک برای کمک به یادآوری کلمات را آموزش داد. او می گوید: «مردم معمولاً سعی می کنند حرفی را که با کلمه شروع می شود به خاطر بسپارند تا آن را پیدا کنند. “من فکر می کنم هجای آغازین ممکن است واقعاً کلید باشد.”

او در ادامه توضیح داد که اگر فکر می‌کنید حرف اول را می‌دانید، واج بعدی را اضافه کنید، به عنوان مثال اگر حرف اول “l” است، پس فکر کنید اگر کلمه با “la”، “li” “lu” شروع می‌شود. ممکن است کلمه مورد نظر خود را با این نوع جستجو پیدا کنید.