چرا تخم مرغ‌ها رنگ‌های مختلفی دارند؛ تخم مرغ آبی رنگ مضر است؟
عامل اصلی در تغییر رنگ پوست تخم‌مرغ، ژنتیک است، اگرچه تعداد کمی از عوامل محیطی نیز نقش دارند. طبق یافته های دانشمندان، حداقل هفت ژن در رنگ پوسته تخم مرغ نقش دارند: CPOX، FECH، BCRP، HRG 1، FLVCR، SLCO 1 A 2 و SLCO 1 C 1.
به گزارش سرگرمی روز، وقتی صحبت از پوست سفید و قهوه ای می شود، رنگدانه ها تحت تاثیر تولید رنگدانه بیولوژیکی به نام پروتوپورفیرین قرار می گیرند. این رنگدانه از هِم که یک ترکیب حاوی آهن در هموگلوبین خون است، منشاء می گیرد. دو رنگدانه دیگر به نام های بیلیوردین و بیلیوردین رویکولات نیز می توانند رنگ تخم مرغ را تغییر دهند، اما پروتوپورفیرین موثرتر است.
به طور کلی، تخم‌مرغ‌های سفید دارای پروتوپورفیرین کمی هستند، در حالی که تخم‌مرغ‌های قهوه‌ای حاوی مقادیر زیادی از این ماده هستند. بیان بالای ژن CPOX منجر به افزایش پروتوپرفیرینوژن و در نهایت رنگ پوست قهوه ای می شود. از سوی دیگر، بیان بالای ژن FECH ممکن است منجر به کاهش پروتوپورفیرینوژن و رنگ پوست روشن تر شود.
با این حال، ژنتیک به ندرت به این سادگی است، و پنج ژن دیگر، BCRP، HRG 1، FLVCR، SLCO 1 A 2، و SLCO 1 C 1 نیز با تأثیر بر انتقال دهنده های هِم، که هم را به قسمت های مختلف یک سلول بیولوژیکی منتقل می کنند و بازی می کنند، عمل می کنند. نقشی در رنگ آمیزی .
انواع مختلف جوجه ها نیز بر رنگ خاص پوسته تخم مرغ تأثیر می گذارند. زیرا آنها مجموعه های مختلفی از ژن ها را دارند. به عنوان مثال، مرغ های لگهورن تخم های سفید می گذارند، در حالی که مرغ های رود آیلند به دلیل تنوع ژنتیکی در جمعیتشان، تخم های قهوه ای می گذارند. جوجه‌های مارانت، یک نژاد مجلل فرانسوی، تخم‌های قهوه‌ای تیره می‌گذارند. رنگ این تخم مرغ نتیجه بیان انتخابی و بهینه ژن هایی است که پروتوپورفیرین آزاد می کنند.
علاوه بر ژنتیک، عوامل محیطی متعددی مانند سن مرغ، سطح استرس، بیماری و رژیم غذایی می توانند بر رنگ تخم مرغ تأثیر بگذارند. سطوح آهن و همچنین پروبیوتیک‌های خاص مانند باسیلوس سوبتیلیس در خوراک برای مرغ‌های تخم‌گذار با تخم‌های قهوه‌ای مهم هستند.
استرس، کهولت سن و بیماری نیز می‌تواند بر رنگ‌زدایی تخم‌مرغ تأثیر بگذارد، اگرچه تخم‌مرغ سفید لزوماً به این معنا نیست که مرغ «ناراضی» یا بیمار است. به همین ترتیب، رنگ پوسته تأثیر آشکاری بر طعم تخم مرغ ندارد. اگر به طعم و مزه اهمیت می دهید، بهتر است به جای رنگ تخم های تولید شده، مواردی مانند کیفیت پرورش را ملاک قرار دهید.
تخم های آبی در بین تمام قوانین ژنتیکی ذکر شده استثنا هستند. فقط تعداد کمی از گونه ها مانند مرغ آراکانا از شیلی و همچنین جوجه های Dongxiang و Lushi به لطف ژنی به نام اوسیان تخم های آبی می گذارند.
از سوی دیگر، بیان ژن تخم مرغ آبی ناشی از عفونت رتروویروس EAV-HP بود که در ژنوم گونه های مرغ ادغام شد و از طریق DNA به نسل های بعدی منتقل شد. این عفونت احتمالا صدها سال پیش رخ داده است و توسط پرورش دهندگان زیرک که به طور انتخابی جوجه ها را برای حفظ فنوتیپ پرورش می دهند، مورد توجه قرار گرفته است.
با این حال، ویروس مذکور مضر نیست و تخم‌مرغ‌های آبی را می‌توان بدون نگرانی (در صورت پخته شدن صحیح) مصرف کرد. درست مانند جوجه ها، ژنوم انسان مملو از نمونه هایی از رتروویروس های درون زا است که توسط عفونت های تاریخی منتقل می شوند. نزدیک به 8 درصد از ژنوم انسان از توالی هایی با منشا ویروسی تشکیل شده است. اما متأسفانه هیچ کدام از آنها باعث نمی شود که ما تخم مرغ آبی تولید کنیم.
