عسل‌های محلی: آیا همه‌شان واقعی‌اند، یا فقط یک شیرین‌کاری تقلبی؟
رییس اداره نظارت بر واردات و صادرات معاونت غذا و داروی استان یزد ضمن بیان اینکه در تولید عسل‌های محلی نیز امکان تقلب هست، گفت: عسل‌هایی که در کارخانه‌های معتبر تولید می‌شود، تحت نظارت و بررسی سازمان غذا و دارو است.
«مسعود حبیبی» ضمن اشاره به این که عسل طبیعی که بدون دخالت انسان تولید شود دارای خواصی هست، گفت: با افزایش جمعیت انسان‌ها همانطور که تقاضای عسل بیشتر شد، تقلب نیز در این بازار بیشتر شد.
وی با بیان این که یکی از تقلب‌هایی شایع در این فرایند در اختیار قرار دادن شیره شکر برای زنبورهاست، اظهار کرد: با انجام این عمل زنبور از شیره شکری استفاده کرده و در نتیجه عسلی که تولید می‌کند دارای مقدار زیادی از شکر یا همان ساکارز است.
حبیبی تصریح کرد: ساکارز همان قند عادی است که از ترکیب گلوکز و فروکتوز به وجود می آید که در استاندارد عسل حداکثر مجاز برای آن تعیین شده است.
رییس اداره نظارت بر واردات و صادرات غذا و داروی استان ضمن اشاره به اینکه استاندارد میزان ساکارز در عسل پنج درصد است، گفت: عسل‌هایی که بصورت استاندارد تولید می‌شود از طریق آزمایشات مخصوص سنجیده و نظارت می‌شود اما درصد ساکارز در عسل‌های محلی به علت بررسی و آزمایش نشدن مشخص نبوده و همه چیز به اعتماد خریدار به فروشنده برمی‌گردد.
حبیبی ضمن بیان این که گاهی محصول عرضه شده توسط تولیدکنندگان غیر استاندارد عسل نیست و در فرایند تولید محصول زنبور هیچ دخالتی ندارد، اظهار کرد: برخی افراد سودجو با مخلوط کردن شیره شکر و اسانس عسل تقلبی تولید می‌کنند.
وی با بیان این که عسل‌های تولید شده در کارخانه‌های معتبر تحت نظارت و کنترل سازمان غذا و دارو است، گفت: اما با این حال گاهی پیش می‌آید که در کارخانه‌ها، خصوصا کارخانه‌هایی ناشناخته تقلب در تولید عسل صورت گیرد.
وی با اشاره به اجرایی شدن طرح نمونه برداری در سطح عرضه (pms) گفت: در اجرای این طرح کارشناسان محصولاتی همچون عسل را خریداری کرده و آزمایشات لازم را جهت کنترل و بررسی استانداردها را انجام می‌دهند.
حبیبی ضمن بیان اینکه ترکیب هیدروکسی متیل فورفورال نیز از دیگر مواردی است که توسط سازمان غذا و دارو بررسی می‌شود، گفت: این ماده در اثر حرارت دیدن عسل تولید می‌شود.
رییس اداره نظارت بر واردات و صادرات در پایان اظهار کرد: عسل‌های محلی از نظر میکروبی حاوی کلستریدیوم بوتولینوم هستند و به همین علت برای کودکان زیر دو سال مناسب نیستند.
