عباس یاری و خداحافظی ناگهانیاش: اندوهی بیپایان!
سعید مطلبی
جدايى عباس يارى ازمجله فيلم(امروز) بشدت افسردهام كرد
دوست داشتن عباس كار سختى نيست، و شايد بشود گفت كاريست ناگزير. وادارت ميكند كه دوستش داشته باشى، و خيلى دوستش داشته باشيد، هوشنگ گلمكانى را ميدانم كه انسان خونسردى است و شايد خيلى متحمل، اما، اطمينان دارم كه خيلى زود خواهد گفت: حيف.
و اين لحظهایست كه اصلاً دوست ندارم جاى او باشم.
اين روزها حالم زياد مساعد نيست اما اگر جانى به تن خسته آيد، شايد يادداشتى دراين مورد بنويسم، امروز فقط ميتوانم بگويم: حيف