جشنوارهای برای کودکان و نوجوانان، اما در قبضهٔ خواص!
جبار آذین
جناب مجید زینالعابدین هم مانند بعضی رفقای هم اندیش خود از جهان هزار رنگ سیاست و از مسیر نگرش حزبی و گروهی، نخست به صداوسیما ارسال شد و در آنجا مدارج صندلینشینی را طی کرد و بدون هیچگونه دانش و تخصص در امور فرهنگی، رسانه، مدیریت و هنر به مدیریت چند شبکه و… رسید و آنگاه که لازم دانسته شد از تلویزیون به بنیاد سینمایی فارابی که روزگاری بازوی قدرتمند سینمای به نسبت سلامت ایران بود و اکنون به بنیاد دکوری و کارگاه پول چاپ کنی هزار فامیل و تشکلی بدون خاصیت تبدیل شده، کوچیده شد. او اکنون افزون بر چسبیدن به صندلی تخصصی این بنیاد که شناختی از آن و سینما ندارد، به دبیری جشنواره نمایشی کودکان و نوجوانان که باز هم از این جشنواره تخصصی سینمایی و فرهنگی هیچ شناخت و آگاهی ندارد، منصوب شده و ماموریت دارد با برگزاری این جشنواره به سفارش نامدیران سازمان مستعمل سینمایی، وانمود کند که جشنواره کودک و نوجوان زنده و سرپا است. درحالی که این دروغی بزرگ و آشکار است، چرا که سالهاست جشنواره معتبر بینالمللی کودکان و نوجوانان سابق، به تبع سرایت انواع بیماریهای سینما، بیمار و زمینگیر است و در چند سال اخیر برگزار میشود، که برگزار شده باشد.
وقتی ما دیگر در ایران سینمای کودک و نوجوان و تولیدات مناسب و شایسته و مستمر در این حوزه نداریم، برگزاری جشنواره سینمای بیمار و پژمرده کودک و نوجوان، یک کمدی تراژدی تاسف بار است.
زین العابدین که در مدت ریاست خود و دوستان ناکارآمدتر از خودش در فارابی، فقط به خوارتر شدن این بنیاد کمک کرده با برگزاری دوره جدید جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان درپی چیست؟
آیا در پی احیا و رونق و تعالی بخشی سینما و جشنواره کودک و نوجوان است که میدانیم اینگونه نیست و او و همکارانش در بنیاد نیازمند تحولات بنیادین فارابی، دارای نگاه و دانش و تخصص لازم نیستند.
در واقع این جشنواره برگزار میشود تا بودجه اختصاص یافته به آن روی دست فارابی نماند و از زیر دستهای آن سرازیر شود.
اینکه آیا به راستی نیتهای مدیرعامل فارابی و یارانش خیر است یا نه، مسئلهای دیگر است و آنچه مهم است عملکرد بدون ثمر آنهاست و اینکه چه فیلمهایی و از چه کشورهایی در این بالماسکه شرکت خواهند کرد، چندان مهم نیست. نکته اساسی این است که غلط های مدیریتی و بازیهای سیاسی و تجاری، سینمای ایران و سینمای کودک و نوجوان را بیمار کرده و سینماگران، هنرمندان، منقدان، کارشناسان و فعالان سینمای کودک، منهای چند پیوسته و وابسته و اعضای هزارفامیل فارابی و سازمان به گل نشسته موسوم به سینمایی، اجازه و انگیزه و حمایت مادی و معنوی برای احیا و رونق سینمای کودکان و نوجوانان و برگزاری جشنواره ای مناسب و آبرومند را ندارند.
از همین رو، سی و ششمین دوره این جشن نمایشی منتسب به کودکان و نوجوانان مانند دیگر دوره های آن در دو دهه اخیر برای حفظ ظاهر و کسب درآمد برگزار می شوند و این روند و سیاست غلط، ارتباطی با سینما و سینماگران راستین و کودکان و نوجوانان و خانوادهها ندارد و قصه همان، قصه حیف و میل بیتالمال و قربانی کردن سینما و هنر و فرهنگ و سینمای کودک و نوجوان و مخاطبان جشنواره کودکان و نوجوانان زیر پای سیاست و تجارت و قدرت است.