بهترین زمان برای شام خوردن از دیدگاه متخصصان تغذیه – راز سلامت و نشاط!
محققان می‌گویند صرف وعده شام در بازه زمانی بین ساعت پنج تا هفت بعدازظهر به کاهش وزن، بهبود خواب و هضم بهتر غذا کمک می‌کند.
به گزارش عصر ایران، در این روش که به «مدل خروس‌خوان» معروف است، آخرین وعده غذا بین پنج تا هفت عصر خورده می‌شود. این به شما امکان می‌دهد با ریتم طبیعی شبانه‌روزی بدنتان هماهنگ باشید. این ریتم که بر سوخت‌وساز، هضم و ترشح هورمون‌ها تاثیر می‌گذارد، در ساعات روز به اوج می‌رسد و عصر‌ها کند می‌شود.
دیر غذا خوردن این ریتم را مختل می‌کند و می‌تواند بر خواب، هضم و حتی خلق‌وخو اثر منفی بگذارد.
تارا اشمیت، متخصص تغذیه از کلینیک مایو، می‌گوید: «ما این را می‌دانیم که افرادی که دیر شام می‌خورند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به چاقی قرار دارند.»
بنابر مطالعه‌ای که سال ۲۰۲۲ در مجله «سوخت‌وساز سلولی» (Cell Metabolism) منتشر شد، افرادی که شامشان را ساعت ۵ عصر می‌خورند، در مقایسه با کسانی که دیرتر شام می‌خورند، کالری بیشتری می‌سوزانند.
غذا خوردن چهار ساعت قبل از خواب، به شما امکان می‌دهد برای پیادهروی بعد از شام هم زمان داشته باشید.
به گفته اشمیت، فرایند هضم در زمانی که نور وجود دارد و بدن فعال می‌کند، به بهترین وجه انجام می‌شود. فعالیت بدنی مانند پیادهروی بعد از غذا باعث می‌شود سطح قند خون به طور موثرتری کنترل شود.
خوردن دیرهنگام شام ممکن است سوزش معده یا ریفلاکس اسید را هم تشدید کند.
از طرفی یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ نشان داد افرادی که بعد از ساعت ۹ شب شام می‌خورند، ۲۸ درصد بیشتر در معرض خطر سکته مغزی‌اند. به ازای هر یک ساعتی که شرکت‌کننده در مطالعه بعد از ساعت ۸ شب شام می‌خورد، احتمال سکته مغزی که در اثر آن خون‌رسانی به مغز موقتا قطع می‌شود، هشت درصد افزایش یافت.
علاوه بر زمان صرف وعده‌های غذایی، خوردن غذا‌هایی که چربی و اسید بالایی دارند یا حاوی کافئین‌اند و طعم‌های تندی دارند، بیشتر احتمال دارد که به سوءهاضمه و سوزش معده منجر شوند؛ آنچه می‌تواند خواب را هم مختل کند.
غذا‌هایی که به بهبود خواب کمک می‌کنند، معمولا تعادل خوبی از پروتئین‌های کم‌چرب، فیبر و کربوهیدرات‌های پیچیده دارند. این ترکیب غذایی به بدن کمک می‌کند در طول شب آرامش بیشتری داشته باشد و عمیق‌تر به خواب رود. زیرا غذا‌های حاوی پروتئین می‌توانند به ترشح هورمون‌های خواب کمک کنند، در حالی که فیبر و کربوهیدرات‌های پیچیده انرژی پایدار و ماندگار برای بدن فراهم می‌آورند.
