مدیران رهبری خلاقانه میکنند، هنرمندان پیروی نمیکنند!
جبار آذین
(منقد و مدرس سینما و تئاتر و تلویزیون)
جماعتی از نامدیران و نامسئولان که به ناحق بر صندلی های خدمت به ملت تکیه زده و تنها دغدغه آنها، منافع خود است، از مکتبخانهای فارغالتحصیل شده اند که بر سر در آن شعار غلط و پوسیده “مردم گوسفند و مدیران چوپان هستند” نوشته شده و با همین طرز تفکر در مقامهای تصرفی خود بر جامعه حکم میرانند.
این نوع افراد و تفکر در جاهای مختلف و از جمله در حوزههای مختلف فرهنگ و هنر بویژه سینما حاکم است و طی سالها افراد عقب مانده ذهنی و فکری و اجتماعی در مکتبخانه که بیشتر مطبخانه است و اهالی آن فقط به فکر منافع و بلعیدن بیتالمال هستند، پرورش داده شده و بعد به عنوان مدیر و مسئول و رئیس به مراکز مختلف ارسال میشوند. مراکز فرهنگی و سینما هم چند دهه است که توسط همین تیپ افراد با همین طرز فکر اداره و ریاست میشوند. جای تعجب ندارد که چرا حال و روز هنر و سینما روز به روز بدتر و خرابتر میشود.
اینان در مکتبخانه استادان مال و ثروت اندوز خود، شیوههای گلهداری را آموختهاند و همانها را هم اجرا میکنند. از همین رو، پند و نصیحت و نقد و ارایه راهکارهای بهبود اوضاع و احوال فرهنگ و هنر و سینما و هنرمندان به آنها کوفتن آب در هاون است، چرا که آنها افزون بر اینکه، در جاها و اموری به کار گمارده شدهاند که صاحب دانش، تخصص، تجربه و صلاحیت لازم نیستند، نقد و اصلاح پذیر نیز نیستند.
به همین دلایل همانگونه که راهِ حتی به گمان غلط و توهینآمیز آنها، در دفاع و حفاظت از گله، پند دادن گرگ نیست، نصیحت و موعظه کردن خود چوپان پنداران هم نادرست است. آنها آموخته اند تا به زعم خود با قرار دادن اندک، اندک علوفه، گله را به مسیرهایی که خود میخواهند سوق دهند.
اگر روز و روزگاری این مکتبخانه ضدانسانی و ضدعلمی و دروس حرمت و عزت شکن و تفکر منحط چوپان و گلّه تعطیل شد و مردم، هنرمندان و هنر و اهالی هنر و قلم ارج و احترام خود را بازیافتند و مدیران و مسئولان باسواد و کارشناس و متعهد و از جنس مردم، اداره اموری که به دست ناکاربلدان سوداگر افتاده است را با رضایت، اعتماد و اطمینان ملت کسب کردند آن زمان با احترام می توان از دوستی، مروت، گفتمان و تعامل سخن گفت و با مسئولان و مدیران محترمی به گفتوگو نشست که هدف مقدس آنها خدمت صادقانه به مردم و فرهنگ و هنر و سینما و رضایت خداوند و خلق خداست.