رسیدن به موفقیت | از شروع تا اوج‌گیری
وحید محمود قره باغ؛ کام یابی و موفقیت از مقوله‌هایی است که با زندگی انسان‌ها در هم تنیده است؛ به عبارتی انسانی را نمی‌توان یافت که با این جهان بیگانه باشد. از سویی کامیابی نیازمند بسترسازی مختص آن است و گفتنی است مقاطع سخت زندگی با شرایط خاص خود و شاید نیز با تمام فراز و نشیب‌های آن، می‌تواند سکویی برای این مهم باشد.
چرا که شخص تلاش و ظرفیت سازی را می‌آموزد و می‌تواند در خود نهادینه کند. انسان‌های راسخ ایمان دارند که خواستن، توانستن است و رها نکردن هدف، متضمن کامیابی است؛ درختچه‌هایی که از میان صخره‌ها سربرمی آورند در گذر زمان و در کشاکش شرایط سخت به مراتب مقاوم ترند. سختی‌ها و رنج‌ها در چارپوب منطقی آن، آدمی را برای موفقیت آماده می‌کند در غیر این صورت کامیابی مفهومی نداشت و امری سهل و آسان بود. زندگی انسان‌های بزرگ در تاریخ با سختی‌های بزرگتر عجین شده است. غالب شرایط آدمی هر چقدر هم طاقت فرسا باشد، سخت‌تر از شرایط تاریخ سازان اعصار نیست.
از سویی مدیریت زمان و انرژی در این بین بسیار کارساز است. انسان‌های موفق حتی از کوچکترین مقاطع زمانی در اوقات فراغت و آزاد نیز بهره می‌برند. در واقع انسان می‌بایست هیچ وقت از تلاش‌های کوچک و ناچیز نیز غافل نباشد. یک قطره به تنهایی قدرتی ندارد ولی همین قطره‌ها زمانی که جمع می‌شوند انرژی فوق العاده‌ای را بوجود خواهند آورد؛ با برنامه ریزی ناممکن‌ها را می‌توان ممکن ساخت. در این بین می‌توان با رعایت اصول خاص حتی جدی‌ترین و سخت‌ترین موانع را نیز کنار زد؛ همچنین محیط را با خود همراه کرده و البته نظرشان را جلب نمود. این کائنات موافق پیشرفت انسان‌های تلاشگر و با ظرفیت است مگر در مواردی که واقعا استثنا باشد. ضمن اینکه اشخاص چه فعالیت دولتی داشته باشند و یا آزاد و چه فردی کار کنند و یا تیمی، ناگزیر به تعامل هستند؛ مقاطع دشوار خواسته یا ناخواسته این بستر را فراهم می‌کند. انسان‌های موفق در آینده خود از گذرانیدن مقاطع سخت در گذشته با افتخار و خوبی یاد می‌کنند؛ گفتنی است حلاوت این برهه‌های گذشته در زمان فعلی برای افراد دو چندان است.
شکل ۱. تلاش و ظرفیت سازی؛ متضمن موفقیت
از بعدی دیگر، دستیابی به موفقیت با وجود محدودیت ها، ستودنی‌تر است. در همین عالم موجودات بسیاری هستند که از قابلیت‌ها و نیرو‌های بزرگتر، بیشتر و متفاوت تری نسبت به انسان‌ها برخوردار هستند ولی علت اینکه انسان مخلوقی برتر است رسیدن به مراتب بالا با وجود همین محدودیت‌ها است. در نهایت اینکه برخی انسان‌های تلاشگر با وجود سعی و پشتکار، موفقیت را لمس نمی‌کنند. در واقع نکته همان ظرفیت سازی است؛ به عبارتی از حکمت کائنات به دور است که مسیری را برای فردی فراهم کند که نه تنها ممکن است تعادل خود بلکه تعادل جهان اطراف خود را نیز بر هم زند. ناگفته نماند سنگ بنای همه این موضوعات ایمان داشتن به سرمنشا هستی است.
