افزایش انفجاری صفحات سینمایی در فضای مجازی؛ نقاد بودن یا نبودن، مسئله این است!
سینما درتمام وجوه خود همواره یکی از جذابترین مشاغل و هنرهایی است که امکان حضور در آن برای بسیاری از افراد و به ویژه نسل جوان و مشتاقان این عرصه رویایی دشوار بود که دور از دسترس به نظر میرسید.
به گزارش سایت عصر ایران، قلمزنی سینمایی و حضور در بخش مکتوب سینما نیز از این قاعده مستثنا نبود. شاید اکنون این مدعا عجیب به نظر برسد اما تا یک دهه گذشته که هنوز دنیای مجازی و جهان اینترنتی به اندازه امروز گسترده نشده بود امکان راهیابی برای هر کسی که صرفا به سینما وحوزه نقد علاقه داشت به عرصۀ روزنامهنگاری سینمایی فراهم نبود و مثل ورود به بازیگری، موانع و دشوارهای زیادی داشت.
کافی است به خاطران منتقدان قدیمی مراجعه کنید تا راه دشواری را که آنها در این راه پیمودهاند بشناسید. اما اینک نه فقط ورود به رسانهها و نقدنویسی هیچ قاعده و سامانی ندارد که با گسترش اینترنت و شبکههای اجتماعی و فضای مجازی امکان فراهم شده تا هر کس در هر زمانی که اراده کند یک رسانۀ شخصی صفحۀ شخصی برای خود خود تأسیس کرده که مدیرمسئول و سردبیرو نویسنده آن نیز یک نفر است!
هر که در صفحۀ شخصی خود درباره فلان فیلم و سریال نظر شخصیاش را مینویسد گمان میکند منتقد سینماست. ایجاد قارچگونۀ صفحات سینمایی و وبگاههای تخصصی فیلم رنگارنگ این گمان را ایجاد کرده که هرکس که گوشه چشمی به سینما داشته، عشق فیلم بوده یا گمان میکرده نویسنده و منتقد سینمایی است یک نبش دکان مجازی در بازار سینما راه انداخته است.
آنهایی که صرفا به واسطه برخی علائق سطحی و عامیانه به سینما مثلا عشق و علاقه به فلان بازیگر یا کارگردان به ایجاد صفحه سینمایی در فضای مجازی اقدام کردند که نه تنها مطالب قابل تامل و جذابی ندارد بلکه یکسری ذوق زدگی های کودکانه و ژورنالیسم زرد را در فضای مجازی انتشار می دهند.
بسیاری از آنها صرفا جهت شهرت طلبی و ارضای نیازهای شخصی که با “خود منتقد انگاری” و توهمات نارسیستی همراه است یک تشتت و آشفتگی نوشتاری – سینمایی را در فضای مجازی دامن زده اند که پیامدهای منفی آن بدنه سینمای ایران را هم می تواند دچار آسیب و آلودگی کرده و مورد تردید قرار دهد.
این صفحهها فرصتی فراهم کرده تا برخی خیالات کودکانه و توهمات خام خویش را از عالم ذهن به ساحت اینترنتی منتقل کرده و به آن عینیت ببخشند.
کافی است در جستجوگرهای مجازی هشتک فیلم و سیما را بنویسند تا انواع و اقسام این صفحات بیهویت و رنگارنگ جلوی چشمانتان ظاهر شوند. بسیاری از آنها «فنپیچ»های طرفدار فلان بازیگر زن و مردی هستند که عشق و علاقه خود را به این بازیگران از این طریق اعلام می کنند .
اینها بیشتر هواداران مجازی فلان بازیگرند که گاه به اشتباه خود را خبرنگار و نویسنده سینمایی درک میکنند. این دسته بیش از آنکه دغدغه سینما داشته باشند دغدغه شهرت و نام و نان آوری خود را دارند. آنها به دلیل اینکه نتوانستند در عالم واقع برای خویش منزلت و شانی اجتماعی به دست آورند در عالم خیالی و مجازی، هویتی دروغین خلق میکنند تا بودن خود را اینگونه اثبات کنند که “من منتقدم پس هستم!”