آرزوی زیارت حرم امام رضا قلبم را در تپش مستمر به پرواز در آورده بود
به گزارش سلام نو به نقل قدس، آفتاب زمین را بوسیده بود و پاییز تن فصل‌ها را زرد کرده بود که با فرمانده تیم ملی در جام جهانی ۱۹۷۸ همکلام شدیم و حرفهای مردی را شنیدیم که در هشتادوپنج‌سالگی بی وقفه از دوست داشتن امام رضا(ع) خراسان، ایران و خزان و باران سخن گفت. مردی که با فصل‌ها و خنده‌های گمشده در باد و بوران نسبتی نداشت و سبک‌دل از زیارت شمس الشموس یاد کوچه و پس‌کوچه‌های سعدآباد و مادرش کرده بود. با بچه قدیمی محله امام رضا(ع) گپ زدیم.
*وطن چشم به راه شما بود حشمت خان.
-من هم دلم همین جا بود. پیش ایران، تهران، مشهد و پس کوچه‌های خانه پدری. دلم برای زیارت حرم امام رضا (ع) پر می‌زد. همه جهان را که بگردی باز هوای مشهد را می‌کنی. در این مدت شاگردان و رفقایم سنگ تمام گذاشتند و کاری کردند مرهون محبت‌هایشان شوم. همین دوستی‌ها و مودت‌هاست که دنیا را تحمل‌پذیر می‌کند.
*بچه محله امام رضا(ع) بودن چه حسی دارد؟
نمی‌شود توصیف کرد. ما در مشهد چشم باز کردیم و گنبد طلایی امام هشتم(ع) را دیدیم همیشه دلمان همین‌جا مانده است.
*فوتبال ایران از ۱۹۷۸ تا ۲٠۲۴ چقدر تغییر کرده؟
آن سال‌ها فوتبال تا بدین اندازه پیشرفت نکرده بود. الان تمام آسیا رقیب ما شده‌اند و تیم دست و پا بسته نداریم. ما کار کردیم، دیگران هم همین‌طور. به همین خاطر در جام ملت‌ها قهرمان نمی‌شویم و یا در مسیر جام جهانی دغدغه داریم.ما متأسفانه در این سال‌ها از فوتبال پایه غافل شدیم و کار بازیکن‌سازی را به سیاق سه دهه پیش جدی نگرفتیم.امروز در جایی مثل امارات بیشترین توجه باشگاه‌ها معطوف آکادمی‌ها و مدارس فوتبال است و بهترین مربیان را برای کشف استعدادها استخدام کرده‌اند.
* از عدم حضور پررنگ توپچی‌های ایرانی در لیگ‌های اروپایی انتقاد کرده بودید.
-شما ببینید پس از جام جهانی فرانسه چه تعداد بازیکن ایرانی در اروپا مشغول بازی شدند. از علی دایی و کریم باقری تا خداداد عزیزی و مهدی پاشازاده و مهدی مهدوی کیا و خیلی های دیگر. خب در آن مقطع فوتبال ایران جهش بلندی کرد و خوش درخشید. اما حالا به جز مهدی طارمی و جهانبخش و یکی دوتای دیگر لژیونر نداریم. من امیدوارم در جام جهانی پیش رو، تیم ملی به گونه ای بازی کند که باز هم پای فوتبال ما به بوندس‌لیگا، کالچو، پریمیوم لیگ و حتی لالیگا باز شود.این‌طوری قطعاً فوتبال به طور خودکار ارتقا خواهد یافت.
*تیم امیر قلعه‌نویی را چطور می‌بینید؟
-تیم ملی متعلق به همه مردم است و انعکاس آرزوهای یک ملت . من فکر می‌کنم قلعه نویی کارش را بلد است و با این بازیکنان به جام جهانی خواهد رسید.۳۶ سال پیش فقط یک تیم از آسیا مجوز جام جهانی را می‌گرفت، اما حالا سهمیه آسیا به هشت تیم رسیده و کشورهای بیشتری می‌توانند در این فستیوال بزرگ بخت خود را بیازمایند.
*فوتبال ما متأسفانه در بحث زیرساخت‌ها نیز با مصایب بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند!
-همین‌طور است.مگر می‌شود فوتبال حرفهای زمین مناسب نداشته باشد.این‌ها از بدیهیات است و باید درست شود تا دربی سر از اراک درنیاورد و استقلال و پرسپولیس به درد خانه به دوشی مبتلا نشوند. بی‌تعارف فوتیال بدون زیرساخت و تشکیلات به جایی نخواهد رسید. من امیدوارم وزارت ورزش، فدراسیون و باشگاه‌ها وارد شوند و برای سامان دادن به این ورزش فراگیر تمهیداتی بیندیشند.
*چه اتفاقی افتاده که شاگردان حشمت مهاجرانی پس از این همه سال با اشک به استقبالش می‌روند؟
-من با این بچه‌ها زندگی کردم و در غم‌ها و شادی‌هایشان شریک بودم. من جز راستی و درستی چیز دیگری تحویل شاگردانم ندادم و همیشه سعی کردم صدق و صفا را برقرار کنم. مهم‌ترین خروجی فوتبال محبت و مردانگی و انسانیت است. جز این اگر باشد فوتبال با همه هیمنه‌اش صنار نمی‌ارزد.
