آیا اسکلت مرموز و وصله‌کاری شده 2500 ساله یک هیولای فرانکنشتاین است؟

راهنماتو-یک اسکلت که از کاوش‌های انجام‌گرفته در یک گورستان مرده‌سوزی متعلق به دوران رومی در بلژیک پیدا شده بود، تعجب باستان‌شناسان را برانگیخت زیرا آن‌ها متوجه شدند که این اسکلت 2500سال قدیمی‌تر از چیزی است که قبلاً فکر می‌کردند.

به گزارش راهنماتو، اما وقتی که با نگاه دقیق‌تری این اسکلت را بررسی کردند نکته عجیب‌تری  را درباره آن کشف کردند و آن اینکه این اسکلت درحقیقت از استخوان‌های حداقل 5نفر انسان متفاوت تشکیل شده است که سه هزارسال با هم تفاوت دوره داشتند.

باربارا وسلکا، باستان‌شناس دانشگاه آزاد بروکسل که هدایت این تحقیق را بر عهده داشت، می‌گوید: «به نظر می‌رسد که این فرد ابتدا به تنهایی به شکل یک فرد کامل در این مکان دفن شده بوده است. اما در اطراف او استخوان‌های دیگری هستند که نشان می‌دهند که افراد دیگری نیز به محل تدفین او راه پیدا کرده‌اند.»

در دهه 1970، کاوش‌هایی در قبرستانی در شهر پومروئول در بلژیک، در نزدیکی مرز فرانسه انجام شد که در نتیجه آن ۷۶ قبر متعلق به مرده‌سوزی  و یک قبر دیگر از فردی که در وضعیت جنینی دفن شده بود، پیدا شد. آثار و شیوه دفن نشان می‌دادند که این دفن‌ها مربوط به دوران روم و قرون دوم و سوم میلادی هستند. با این حال، دفن اسکلت در وضعیت جنینی در قبرستان رومی غیرمعمول است. اما کشف یک پین استخوانی رومی [در روم باستان، پزشکان و جراحان برای درمان شکستگی‌ها و آسیب‌های استخوانی از روش‌هایی مشابه استفاده می‌کردند. آن‌ها از ابزارهایی همچون میله‌ها، پین‌های فلزی و دستگاه‌های مختلف برای تثبیت استخوان‌ها پس از شکستگی بهره می‌بردند] نزدیک جمجمه باعث شد که باستان‌شناسان نتیجه‌گیری کنند که این قبر احتمالا مربوط به دوران روم است.

تحلیل رادیو-کربن در سال ۲۰۱۹ نشان داد که تمام قبرهای مرده‌سوزی در پومروئول به دوران روم تعلق دارند. اما جالب اینکه تاریخ‌گذاری رادیو کربن که روی اسکلت سالم انجام شد نشان داد که این اسکلت متعلق به سه دوره مختلف نوسنگی (۷۰۰۰ تا ۳۰۰۰ پیش از میلاد) است. این مسئله باعث شد باستان‌شناسان تحقیق بیشتری روی این قبر و محتوای منحصر به فرد آن انجام دهند.

در مطالعه‌ای که در تاریخ ۲۳ اکتبر در مجله Antiquity منتشر شد، وسلکا و تیم بین‌المللی‌اش از روش‌های مختلفی مانند تحلیل اسکلت، تاریخ‌گذاری رادیو-کربن و توالی‌یابی DNA باستانی برای بررسی این قبر استفاده کردند.

وسلکا توضیح می‌دهد:  «احتمالا بیشتر از پنج فرد در ساخته شدن «این فرد»  مشارکت داشته‌اند، اما  فقط پنج نفر از طریق آزمایش دی.ان.ای تایید شدند.» پین استخوانی رومی که نزدیک جمجمه پیدا شد، به دوران ۶۹ تا ۲۱۰ میلادی تعلق داشت و آزمایش‌های ژنتیکی نشان داد که این جمجمه متعلق به یک زن از دوران روم است.

این تحلیل‌ها سوالات بیشتری از قبیل این را ایجاد کرده که چرا جمجمه یک زن رومی در یک قبر نوسنگی قرار داده شده و چرا در این قبر استخوان‌های چند نفر وجود دارد؟

محققان احتمال می‌دهند که رومی‌ها ممکن است به‌طور تصادفی به یک قبر نوسنگی قدیمی برخورد کرده و سپس جمجمه و پین استخوانی را به آن اضافه کرده باشند. احتمال دیگر این است که رومی‌ها این اسکلت وصله‌کاری شده را از استخوان‌های پراکنده نوسنگی و یک جمجمه رومی ساخته‌اند.

محققان در مطالعه‌شان نوشته‌اند: «چه این مونتاژ در دوران نوسنگی یا در دوران روم انجام شده باشد، عمداً صورت گرفته است.»

اما انگیزه رومی‌ها برای افزودن به این قبر همچنان نامشخص است. محققان نوشته‌اند: “شاید این جامعه از روی خرافات به این کار اقدام کرده یا احساس کرده‌اند که باید ارتباطی با فردی که قبلاً در این منطقه زندگی کرده برقرار کنند.”

جین هولمستروم، زیست‌دیرینه‌شناس از دانشگاه مک‌آلیستر در مینه‌سوتا که در این تحقیق نقشی نداشته است، می‌گوید: “این تحقیق بسیار جذاب و پیچیده است. این تحقیق احتمالات جالبی از تصاحب زمین در دوران نوسنگی را مطرح می‌کند، به‌ویژه زمانی که گروه‌های خانوادگی در درون قبیله برای ادعای مالکیت زمین با هم متحد شده‌اند و رومی‌ها نیز این ادعا را برای اثبات سلطه خود ادامه داده‌اند.”

با وجود تفاوت‌های فرهنگی، ممکن است مردم هر دو دوره نوسنگی و روم این مکان را به‌دلیل نزدیکی به یک رودخانه انتخاب کرده باشند.

وسلکا می‌گوید: “در طول تاریخ، رودخانه‌ها و منابع آبی از نظر جغرافیایی و معنوی اهمیت زیادی داشتند.” “پومروئول نزدیک یک رودخانه قرار دارد و ممکن است این مکان برای آن‌ها معنای خاصی داشته باشد.”