بازیگر «سوجان»: می‌گویند مراقب باش «تلویزیونی» لقب نگیری!
بازیگر سریال «سوجان» با اشاره به شکاف بین تلویزیون با شبکه نمایش خانگی و سینما بیان کرد که برخی به او هشدار می‌دهند، مراقب باشد با حضور در تلویزیون «بازیگر تلویزیونی» لقب نگیرد.
افشین غیاثی بازیگر تئاتر که این روزها در سریال «سوجان» به ایفای نقش پرداخته است درباره این مجموعه و فضاسازی آن که ابتدا با «پس از باران» مقایسه می شد به مهر بیان کرد: مقایسه این‌چنینی درام‌ها نادرست است. هر درامی که نوشته می‌شود، ویژگی‌ها و شرایط خاص خود را دارد و نمی‌توان آن‌ها را به طور کلی با یکدیگر مقایسه کرد. مثلاً در سریال‌هایی که در دهه ۵۰ روایت می‌شوند، برخی موقعیت ها یا دکور و … ممکن است شبیه باشد. یا سریال هایی که به یک خطه می رود مانند «پایتخت» یا «نون.خ»، اگر کمدی دیگری در همان خطه می‌بینیم نباید چنین مقایسه ای شکل بگیرد.
مقایسه چنین آثاری با سریال‌هایی مانند «پس از باران» بی‌پایه است
وی اضافه کرد: درام‌های دیگری هم بوده است که در بستر گیلان و فرهنگ این منطقه شکل گرفته اند و «سوجان» یکی از این آثار است و اتفاقاً تفاوت هایی جدی دارد بنابراین مقایسه چنین آثاری با سریال‌هایی مانند «پس از باران» بی‌پایه است. در «سوجان» داستانی را شاهد هستیم که به بررسی روابط پیچیده انسانی در بستر چند خانواده می‌پردازد. این سریال در ۶۸ قسمت، شخصیت‌های مختلفی معرفی می کند که هر یک بیوگرافی و شناسنامه خاص خود را دارد و به همین دلیل، برخلاف دیگر سریال‌های مشابه، توانسته است قصه‌ای منسجم و پویاتر ارائه دهد.
غیاثی در ادامه درباره نیاز مخاطب به تولید قصه هایی با فضاهای مختلف گفت: تلویزیون و پلتفرم‌های دیجیتال نیاز دارند داستان‌هایی مانند «سوجان» تولید کنند که به مخاطبان کمک کند تا به انسان‌ها و روابط پیچیده انسانی بیشتر بپردازند. زمانی که سریال‌هایی مانند «سال‌های دور از خانه» از شبکه دو پخش می‌شد، مردم به تماشای آن می‌نشستند و به اصطلاح خیابان ها خلوت می شد.
وی درباره اینکه دیگر خلوتی خیابان‌ها برای یک سریال ممکن است رویا باشد، گفت: چرا نباید این رویا را دوباره محقق کنیم. تلویزیون باید تلاش کند تا دوباره به سمت چنین فضایی برود.
این بازیگر با اشاره به قصه های شبکه نمایش خانگی گفت: این قصه ها شاید فقط برای عده ای باشد اما تلویزیون مخاطب گسترده تری دارد. متاسفانه در شبکه نمایش خانگی بازیگرانی هستند که مستمر در این فضا کار می کند، قصه ها هم به گونه ای است که بیشتر روی برخی سوژه ها تمرکز دارد. از طرفی همه تبلیغات آنجاست، سرمایه گذارها به آن طرف غش کرده اند، رسانه آنجاست و همه تمرکزها به آن سمت است. آن وقت این طرف سه سال برای تولید کاری زمان و هزینه گذاشته می شود و بازیگر، کارگردان و عوامل وقت صرف می کنند اما ممکن است کمتر مورد توجه قرار بگیرد.
مراقب باش به عنوان بازیگر تلویزیونی شناخته نشوی!
وی درباره زمان‌بر شدن تولید «سوجان» گفت: به خاطر بی مهری برخی مسئولان و شاید کمبود بودجه این مجموعه چند سال طول کشید اما الان در شبکه خانگی کلنگ یک پلتفرم با چند بازیگر زده و سریالی در سه ماه ساخته و تبلیغ می شود.
این بازیگر با اشاره به یک معضل در حوزه بازیگری عنوان کرد: من از سال ۸۲ به طور حرفه‌ای در عرصه تئاتر فعالیت می‌کنم و حالا بیست سال از این فعالیت می‌گذرد. در آن زمان، اگر یک بازیگر می‌خواست وارد دنیای تصویر شود، حرفه‌ای‌ها به او اعتماد می‌کردند. اما در همان دوران، برخی دیگر اعتماد نداشتند و می‌گفتند که این بازیگران تئاتری برای تلویزیون مناسب نیستند یا چهره ندارند که در تصویر دیده شوند. در این سال ها البته این نگاه تغییر کرده است و حالا پس از این همه تلاش و کوشش، وقتی وارد این عرصه شدم، برخی به من می‌گویند که مراقب باش تا به اصطلاح به عنوان بازیگر تلویزیونی شناخته نشوی و انگار دوباره همان نگاه حالا اینجا غلبه کرده است! امروز ورود به شبکه‌های خانگی و سینما برای بازیگر تلویزیون دشوار شده است. شاهد اختلافات زیادی بین تئاتر، تلویزیون و سینما هستیم و انگار هر یک از این حوزه ها در دنیای متفاوتی کار می‌کنند.
وی اضافه کرد: این روزها زیاد می‌شنوم که به بازیگران تئاتری گفته می‌شود مراقب باشند و وارد تلویزیون نشوند. ورود به پلتفرم‌ها و سینما نیز سخت شده است. این تفاوت‌ها هم بیشتر ناشی از نوع تبلیغات است.
غیاثی در بخش دیگر درباره سریال «سوجان» و بازیگران آن بیان کرد: در این سریال هم از بازیگران پیشکسوت و هم از بازیگران جوان استفاده شده است. بازیگرانی مانند غزاله اکبری، بهادر زمانی، علی مرادی، پریسا دوستی، شیرین محسنی و مرجان متقی در این پروژه حضور دارند. این ترکیب از بازیگران قدیمی و جدید باعث شده که سریال بازخوردهای مثبتی از مخاطبان دریافت کند. هم حضور چهره های باسابقه مثل ثریا قاسمی را شاهدیم و هم استعدادهایی که به اصطلاح بی نام هستند.
وی با اشاره به سریال های تلویزیون برای مخاطب سراسر کشور گفت: برای سریال ها نباید فقط مردم تهران را در نظر گرفت. از تهران که بیرون برویم، می فهمیم که این رسانه چقدر در بقیه مناطق مخاطب دارد. اما تلویزیون و سازندگان هم باید برای این مخاطب آثار باکیفیتی بسازند. در حال حاضر، نوعی ۲ دستگی بین تلویزیون و در مقابلش سینما و پلتفرم‌ها ایجاد شده است. این شکاف‌ها باید با یک مدیریت صحیح و یکپارچه‌سازی حل شود تا بتوانند با هم هماهنگ عمل کنند. فیلم‌های سینمایی هر ثانیه در شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ می‌شوند، اما نه این فیلم‌ها و نه تئاتر جایی برای تبلیغ در تلویزیون ندارند.
جمله تلخی است که مردم می‌گویند تلویزیون نمی‌بینند
این بازیگر اضافه کرد: این روزها جمله تلخی را زیاد از مردم در تهران می شنوم که ما تلویزیون نگاه نمی کنیم و این جمله خیلی تلخ است مسئولان باید برای این جمله برنامه ریزی کنند. این حرف دل من را می شکند. درست است که مخاطبی با برخی از سریال ها به تلویزیون برگشته است اما برای کسی که تلویزیون نمی‌بیند چه باید کرد؟
وی در پایان درباره نقش «جاوید» در سریال عنوان کرد: باید بگویم که این نقش برای من بسیار چالش‌برانگیز بود و چند گزینه دیگر برای این نقش وجود داشت اما از اعتماد حسین تبریزی کارگردان، بسیار سپاسگزارم. شخصیت جاوید واقعاً پیچیده و لب تیغ بود و من نگران این بودم که شخصیت‌پردازی به سمت تیپ‌های سطحی برود. این نقش نوعی تیپ-شخصیت بود از این رو برایم بسیار مهم بود که شخصیت جاوید از درون شکل بگیرد.
