علائم ADHD در بزرگسالان / راه‌های تشخیص + درمان
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از پلازا، در این مطلب، به بررسی علائم ای دی اچ دی در بزرگسالان می‌پردازیم. بنابراین شما می‌توانید پس از بررسی این علائم با مراجعه به پزشک، درمان اصولی خود را آغاز کنید.
ADHD چیست؟
اختلال کم‌توجهی ADHD، یک اختلال عصبی است که در کودکان و بزرگسالان مشاهده می‌شود و تأثیرات قابل توجهی بر زندگی روزمره افراد می‌گذارد. این اختلال به طور کلی شامل ۳ نوع کم‌توجه، بیش‌فعالی کم‌توجه و ترکیبی می‌شود. افرادی که به ADHD مبتلا هستند معمولا در توجه به جزئیات، حفظ تمرکز، و سازماندهی وظایف مشکل دارند. همچنین، ممکن است دچار اضطراب و نوسانات خلقی شوند که خود را با حرکت مداوم، قطع صحبت دیگران و عدم توانایی در آرام نشستن نشان می‌دهد.
عوامل ژنتیکی، محیطی و بیوشیمیایی در بروز این اختلال نقش دارند و تشخیص آن معمولا از طریق مصاحبه‌های بالینی، ارزیابی‌های روان‌شناختی و مشاهدات رفتاری انجام می‌شود.
علائم ADHD در بزرگسالان
هر اختلال خود را با بروز علائمی نشان می‌دهد، علائم ADHD در بزرگسالان با کودکان متفاوت باشد. این علائم به طور کلی در سه دسته اصلی قرار می‌گیرند:
مشکلات در توجه
افراد مبتلا به ADHD ممکن است در تمرکز روی یک کار برای مدت طولانی مشکل داشته باشند و حواسشان به راحتی پرت شود. از طرفی، بیش‌تر با مشکل حواس‌پرتی دست و پنجه نرم می‌کنند و فراموش کردن قرار ملاقات یا وظایف روزانه از علائم رایج ADHD محسوب می‌شود. می‌توان گفت مشکل در برنامه ریزی یا سازماندهی کارها یکی دیگر از مشکلات این گروه است که خود و دیگران را اذیت می‌کند.
بیش‌فعالی و بی‌قراری
افراد مبتلا به این مشکل ممکن است پاها یا دست‌هایشان را به طور مداوم تکان دهند یا به دلیل جابه‌جا شوند. از طرفی این افراد معمولا از مشکل در آرام نشستن رنج می‌برند، به همین دلیل در موقعیت‌های حساس مانند جلسات کاری یا کلاس درس دچار مشکل می‌شوند. می‌توان گفت که پر حرفی یا زیاد صحبت کردن در افراد مبتلا به این اختلال بسیار رایج است.
تکانشگری
تصمیم‌گیری‌های عجولانه، بدون فکر کردن و در نظر گرفتن به عواقب کار از دیگر علائمی است که در افراد مبتلا به ای دی اچ دی مدام تکرار می‌شود. این افراد معمولا صبور نیستند و ممکن است وسط صحبت دیگران بپرند تا بتوانند به هدف نهایی برسند. به طور کلی علائم ADHD ممکن است با سایر مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، یا اختلالات خواب همراه باشد.
راه‌های کنترل و درمان ADHD در بزرگسالان
اختلال کم‌توجهی ADHD در بزرگسالان هم می‌تواند وجود داشته باشد و خوشبختانه روش‌های مختلفی برای کنترل و مدیریت علائم آن وجود دارد. این اختلال بر روی توانایی فرد در تمرکز، کنترل تکانه‌ها و حفظ آرامش تاثیر می‌گذارد. رایج‌ترین روش‌های درمانی شامل موارد زیر می‌شوند:
درمان دارویی
داروها به عنوان رایج‌ترین نوع راه برای درمان ADHD شناخته می‌شوند و با افزایش سطح دوپامین و نوراپی‌نفرین در مغز عملکرد بدن را بهبود می‌دهند. در واقع دارو درمانی با داروهای محرک به بهبود تمرکز و کاهش بیش‌فعالی کمک می‌کنند. در مقابل داروهای غیر محرک مانند آلفا-2 آگونیست‌ها یا مهارکننده‌های بازجذب نوراپی‌نفرین تجویز شوند تا در روند درمان بیمار مورد استفاده قرار گیرند.
درمان‌های غیر دارویی
روان درمانی یا درمان شناختی رفتاری، یکی از موثرترین روش‌های درمان برای ADHD است. این روش به افراد کمک می‌کند تا مهارت‌های خود را بهبود بخشند، افکار منفی را مدیریت کنند و رفتارهای خود را تغییر دهند. البته معمولا راه‌های غیردارویی در کنار مصرف دارو قرار می‌گیرند و به بهبود موارد زیر کمک می‌کنند:
مدیریت زمان: یادگیری تکنیک‌های مدیریت زمان به افراد کمک می‌کند تا وظایف خود را سازماندهی کنند و اولویت‌بندی کنند.
تکنیک‌های آرام‌سازی: تکنیک‌هایی مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق می‌توانند به کاهش اضطراب و بهبود تمرکز کمک کنند.
ورزش: فعالیت بدنی منظم به بهبود خلق‌وخو، کاهش استرس و افزایش انرژی کمک می‌کند.
تغذیه سالم: یک رژیم غذایی سالم و متعادل می‌تواند به بهبود عملکرد مغز و کاهش علائم ADHD کمک کند.
