معرفی سریال کره‌ای «The 8 Show» جایگزینی برای بازی مرکب
ژانر وحشت شکنجه معمولاً مخاطبان محدودی دارد، اما سریال «بازی مرکب» با ایده‌ای نو و اجرایی قوی، این قاعده را شکست و با موفقیت بی‌نظیر خود، زمینه را برای آثار مشابه فراهم کرد.
با ما همراه باشید تا در این مقاله از مجله اکالا، به معرفی سریال کره‌ای نتفلیکسی نمایش ۸ (The 8 Show) بپردازیم. سریالی که می‌تواند برای طرفداران سریال «Squid Game»، جایگزینی مناسب باشد.
به طور کلی، وحشت شکنجه ژانری خاص است که مخاطبان معدودی به آن جذب می‌شوند، اما «بازی مرکب» با ایده‌ای نو و اجرایی بی‌نقص، از این محدودیت فراتر رفت.
فصل دوم، تمرکز خود را از نمایش خشونت بازی‌ها به داستان و مفاهیم کلی‌تر، به‌ویژه مفهوم «انتخاب»، تغییر داد. هرچند این مفهوم به صورت مختصر در فصل اول نیز مطرح شده بود، اما فصل دوم با برگزاری یک رأی‌گیری پس از هر بازی مرگبار، به‌طور مداوم بر آن تأکید می‌کند.
مفاهیم مشابه انتخاب و فقدان آن، در داستان یک تریلر کره‌ای دیگر از نتفلیکس که کمتر مورد توجه قرار گرفته و به نقد بی‌رحمانه نظام سرمایه‌داری می‌پردازد نیز، دیده می‌شود.
«نمایش ۸» برای کسانی که تحت تأثیر تصمیم بازیکنان «بازی مرکب» برای ادامه بازی قرار گرفته‌اند، گزینه‌ای ایده‌آل است، به‌ویژه که همان سطح از وحشت ناشی از شکنجه را، در قالب یک مسابقه دلهره‌آور دیگر ارائه می‌دهد.
معرفی سریال کره‌ای نمایش ۸ (The 8 Show)
سال تولید: ۲۰۲۴بازیگران: به سونگ وو، چون وو هی، پارک جونگ مینژانر: کمدی، درام، ترسناک، رازآلود، هیجان انگیز، روان‌شناختی، بقاامتیاز (IMDB): ۷.۲تعداد قسمت‌ها: ۸ قسمت (۱ فصل)
خلاصه داستان
داستان این سریال کره‌ای مهیج که بر اساس وب‌تونی به نام «Money Game» ساخته شده، حول محور هشت نفر می‌چرخد که برای شرکت در مسابقه‌ای به نام «بازی پول» انتخاب شده‌اند. این افراد در ساختمانی محبوس می‌شوند و به ازای هر دقیقه‌ای که در آنجا دوام بیاورند، مبلغ هنگفتی پول دریافت می‌کنند.
هدف این مسابقه، ماندن در این ساختمان ساده و بدون امکانات به مدت صد روز است. جایزه نهایی ۴۴.۸ میلیارد وون تعیین شده، اما یک پیچیدگی بزرگ وجود دارد: تمام هزینه‌های زندگی شرکت‌کنندگان، از آب و غذا گرفته تا برق، هزار برابر قیمت واقعی محاسبه و از جایزه نهایی کسر می‌شود.
مواد مورد نیازت رو از اُکالا بخر
مضامین فصل دوم «بازی مرکب» در «نمایش ۸» بررسی می‌شوند
در نگاه اول، شباهت‌های بین این دو سریال کره‌ای، نسبتاً واضح است؛ هر دو شامل بازی‌های خونین و پیچیده، تمایل یا نیاز شرکت‌کنندگان به پول و همچنین نابرابری طبقاتی هستند. با این حال، آنچه بیش از همه جذابیت دارد، شباهت در شرکت داوطلبانه افراد و اختلافی است که این امر ایجاد می‌کند.
در «نمایش ۸»، این هشت شرکت‌کننده وارد ساختمانی می‌شوند و ناآگاهانه طبقه اتاق خود را انتخاب می‌کنند؛ انتخابی که به ترتیب صعودی، بر میزان پولی که آن‌ها در هر دقیقه به دست می‌آورند تأثیر می‌گذارد. آن‌ها در ادامه به کشف قوانین مرموز این مکان، از جمله اهمیت تایمر بزرگ در فضای مشترک، می‌پردازند.
این ساعت در «نمایش ۸» نقشی مشابه سیستم رأی‌گیری در «بازی مرکب» ایفا می‌کند؛ شرکت‌کنندگان می‌توانند با افزایش زمان حضور خود در بازی، شانس بیشتری برای کسب درآمد داشته باشند.
«بازی مرکب» با تمرکز بر صحنه‌های رأی‌گیری و نمایش نتایج در رنگ‌های آبی و قرمز، تعلیق و اضطراب زیادی ایجاد می‌کند، اما این تعلیق فقط محدود به همان لحظات رأی‌گیری است.
در مقابل، ساعت عظیم «نمایش ۸» به طور پیوسته، تصمیمی که شرکت‌کنندگان برای ماندن گرفته‌اند را به آن‌ها یادآوری می‌کند. ناتوانی از فرار، در حالی که ساعت‌ها به‌طور پیوسته افزایش پیدا می‌کنند و همزمان شمارش معکوس ادامه دارد، حسی عمیق و تأثیرگذار ایجاد می‌کند؛ به‌ویژه زمانی که نیمی از شرکت‌کنندگان تمایلی به حضور در آنجا ندارند.
مانند «بازی مرکب»، کسانی که خواهان ماندن هستند، به عنوان افرادی «سخت‌تر» و «قدرتمندتر» تلقی می‌شوند و اغلب رفتارهای پرخاشگرانه‌ای مانند تانوس (با بازی T.O.P) یا دوک سو (بازیکن شماره ۱۰۱ در فصل اول) از خود نشان می‌دهند.
اما در «نمایش ۸»، این افراد زورگو و خشن در قالب گروهی فاسد از بازیکنان رده بالا ظاهر می‌شوند که اعضای رده پایین‌تر را به شکلی بی‌رحمانه تحت سلطه قرار داده و با کسانی که می‌خواهند بازی را ترک کنند، به شکلی بی‌رحمانه بازی می‌کنند.
در حالی که در ابتدا برنامه تمامی شرکت‌کنندگان حق انتخاب داشتند، با شکل‌گیری سیستم‌های جدید در بازی، پویایی قدرت به کلی تغییر کرده و شرایط به مراتب هولناک‌تر می‌شود.
چیزی که واقعاً «نمایش ۸» را جذاب می‌کند، نحوه پرداختن آن به مفهوم انتخاب از طریق ایجاد یک سیستم طبقاتی بر اساس هشت سطح است.
در بالاترین سطح، ما با ۸F مواجه می‌شویم که شخصیتی روان‌پریش و سرخوش دارد و با کنترل منابع، نقش «نخبه» را ایفا کرده و در نتیجه، سطوح پایین‌تر را نیز تحت کنترل خود درمی‌آورد.
شخصیت اصلی سریال، ۳F که شخصیتی بی‌خیال و کمی ازخودراضی دارد، نماینده قشر متوسطی است که بین دو طبقه بالا و پایین قرار دارند و ۱F نیز با شخصیتی امیدوار و در عین حال تحت فشار، سنگینی بار طبقات کم بضاعت جامعه را به دوش می‌کشد.
این تفاوت‌ها به طرز ترسناکی واضح هستند و پیامدهای شوم آن‌ها به تدریج و با ریتمی منسجم و پر از تنش روانی در طول سریال آشکار می‌شوند و مخاطب را با هر گره داستانی، میخکوب و درگیر نگه می‌دارند.
این یک نظام سرمایه‌داری در افراطی‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین شکل خود است که استفاده مصنوعی از رنگ‌های شاد و کودکانه و کیفیت بالای تصویر، در مقایسه با صحنه‌های قدیمی‌تر دنیای بیرون، آن را حتی شوم‌تر جلوه می‌دهد.
کارگردان هان جه ریم، با بهره‌گیری از تضاد میان فضای شاد و کودکانه بازی و خشونت بازی‌های خونین، فضایی ناخوشایند و آزاردهنده خلق می‌کند، درست مانند کاری که «بازی مرکب» با بازی‌های سنتی کودکان کره جنوبی انجام داده است.
در این مقاله از بخش سبک زندگی در مجله اکالا، به معرفی سریال کره‌ای نتفلیکسی نمایش ۸ (The 8 Show) پرداختیم. امیدواریم از تماشای آن لذت ببرید.
منبع: Collider
من سورین صیادی هستم و از بچگی تقریباً تمام وقت آزادم را صرف دیدن فیلم و سریال (و گاهاً انیمه) کردم! بیشتر به ژانرهای اکشن، جنایی و هیجان‌انگیز علاقه دارم، اما ژانرهای دیگر را هم دنبال می‌کنم.
خیلی خوشحالم که می‌توانم این لذت بزرگ از زندگی را با دیگران به اشتراک بگذارم و فیلم و سریال‌های مورد علاقه‌ام را به شما معرفی کنم.
