«تلویزیون» در مقایسه با «فضای مجازی» و «شبکههای اجتماعی» عقبمانده است – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: «الهه رضایی» مجری و گوینده پیشکسوت برنامه های تلویزیونی با اشاره به کم کاری و ضعف عملکرد سازمان صدا و سیما در حوزه کودک و نوجوان گفت: واقعیت این است که رسانههای ما به ویژه تلویزیون، در مقایسه با فضای مجازی و شبکههای اجتماعی، عقب ماندهاند. با آمدن اینترنت و شبکههای اجتماعی، تلویزیون نتوانست خودش را بهطور کامل بهروز کند و انگار اصلاً بچهها و نوجوانها برای مسئولین رسانه ملی اهمیتی ندارند.
مجری و گوینده پیشکسوت برنامه های تلویزیونی با بیان این مطلب که بچههای دهه ۸۰ به دلیل وجود شبکههای مجازی و فضای اینترنت، دیگر به برنامههای تلویزیونی و سینمای داخلی توجه چندانی نداشتند گفت: این موضوع در حالی اتفاق افتاد که شبکههای خارجی و محتوای دیجیتال به راحتی در دسترس بود و بچهها به راحتی میتوانستند به کارتونها و انیمیشنهای جهانی دسترسی پیدا کنند، در حالی که والدینشان این امکانات را نداشتند. بنابراین، بچههای دهه ۸۰ و حتی دهه ۹۰ بیشتر از آنچه که رسانههای داخلی به آنها ارائه میکردند، از فضای مجازی استفاده میکردند.
رضایی این اتفاق را حاصل کم کاری خانواده ها دانست و تصریح نمود: به نظر من، سینمای ایران و تلویزیون ما هرچند مسئولیتهایی دارند، اما نمیتوانند بهطور کامل مقصر این وضعیت باشند. خانوادهها نقش بسیار مؤثری در این روند دارند. فیلمهای خانوادگی ممکن است برای بچهها مناسب نباشند، اما در اینجا میتوان گفت که خانوادهها نباید اجازه دهند بچهها این فیلمها را ببینند.
وی تاکید کرد: اگر تلویزیون و سینمای ما برنامههای مناسب و متنوع برای بچهها و نوجوانها تولید میکردند، بهطور حتم تأثیرگذارتر میشد. همچنین، اگر این برنامهها به درستی دوبله میشدند و محتوای درست و سالمی ارائه میدادند، ممکن بود تأثیر بیشتری بر بچهها بگذارند.
مجری خاطره ساز برنامههای کودک و نوجوان دهه شصت در ادامه به موضوع کم کاری و ضعف عملکرد سازمان صدا و سیما در حوزه کودک و نوجوان پرداخت و اظهار کرد: واقعیت این است که رسانههای ما به ویژه تلویزیون، در مقایسه با فضای مجازی و شبکههای اجتماعی، عقب ماندهاند. با آمدن اینترنت و شبکههای اجتماعی، تلویزیون نتوانست خودش را بهطور کامل بهروز کند و انگار اصلاً بچهها و نوجوانها برای مسئولین رسانه ملی اهمیتی ندارند.
وی افزود: اگر تلویزیون و رسانهها به کودکان و نوجوانها توجه بیشتری میکردند و برنامههای تخصصی و متنوعتری برای این گروه سنی تولید میکردند، قطعا تأثیر بهتری بر تربیت آنها داشت.
رضایی همچنین در انتقاد به تصمیم گیری های مدیریتی اشتباه در حوزه کودک و نوجوان بیان کرد: مسئولین مقصرند. بچهها از یک طرف رانده میشوند و از طرف دیگر گم میشوند. آنها بلاتکلیف میشوند و احساس میکنند که از دو طرف سوختهاند. از یک طرف چیزی دوست دارند و از طرف دیگر به هر حال به شکلی بین دو دنیا گیر کردهاند.
مجری برنامه «بچههای دیروز» خاطرنشان کرد: حتی اگر سینما و تلویزیون ما از افراد مطلع کمک میگرفتند که چه برنامههایی باید ساخته شود، چه زمانی، چه گفتگوهایی، چه رفتارهایی و چه آموزشهایی برای بچهها در نظر گرفته شود و با زبان خودشان، با دوستی و روشهای صحیح برنامهسازی آموزش ببینند، من فکر میکنم که خانوادهگریزی بچهها و تمایلشان به فرهنگهای دیگر کمتر از آنچه که الان هست میشد.
رضایی ادامه داد: مسئله ای که به آن توجه نمیشود این است که وقتی ما نمیتوانیم جامعه جوان را هدایت کنیم و برای آن هیچ برنامهریزی مناسبی نداشته باشیم، چرا باید به فکر فرزندآوری باشیم؟ به نظر میرسد که مسئولین هم همانطور که جامعه بزرگ میشود و برنامهسازی تغییر میکند، باید به این مسأله توجه کنند.
الهه رضایی در پایان این گفت و گو به معضل عدم کنترل دسترسی های آزاد در فضای مجازی اشاره نموده و با بیان این مطلب که بخش زیادی از دسترسی بچهها به اطلاعات در کشور ما محدود شده، اما بچهها به هر حال به سمت اطلاعات میروند. چون این دسترسیها به شکلی غیرمستقیم از طرف دیگر در دسترس آنها قرار میگیرد. تصریح نمود: همه خانوادهها مثل هم نیستند، عوامل درون خانوادهها هم متفاوت است و شخصیتها و مدلهای مختلفی دارند. به همین دلیل اتفاقات غیرمنتظرهای میافتد. بچهها احساس میکنند با این موضوعات آشنا شدهاند و میخواهند بیشتر بدانند. برای همین بیشتر دنبالش میروند. چون آموزشها به شکلهای مختلف در دسترس است و بچهها خودشان به دنبال اطلاعات میروند. متأسفانه گاهی اوقات باید توجه بیشتری داشت تا بچهها به سمت اطلاعات مناسب هدایت شوند.