جنایات واحد ۷۳۱ ژاپن؛ آزمایش‌های وحشتناکی که ژاپن بر روی چینی‌ها، کره‌ای‌ها و روس‌ها انجام داد
در دوران جنگ جهانی دوم، یکی از تاریک‌ترین و وحشتناک‌ترین فصل‌های تاریخ بشر در دل سرزمین ژاپن به وقوع پیوست. در این دوران، ژاپن به‌ویژه از برنامه‌ای مخفی به نام «واحد ۷۳۱» برای انجام آزمایش‌های بیولوژیکی و شیمیایی روی اسیران جنگی، به‌ویژه چینی‌ها، استفاده می‌کرد. این واحد که در شمال‌شرقی چین قرار داشت، به دلیل وحشیانه‌ترین آزمایش‌های علمی که در آن انجام شد، به عنوان یکی از جنایت‌های بزرگ جنگ جهانی دوم شناخته می‌شود.
تاسیس واحد ۷۳۱
واحد ۷۳۱ ژاپن در اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی تحت فرمان ژنرال ش iro Ishii، پزشک و متخصص بیولوژی، تأسیس شد. هدف اصلی این واحد، تحقیق و توسعه سلاح‌های بیولوژیکی و شیمیایی بود که می‌توانستند برای حمله به دشمنان استفاده شوند. این واحد در منطقه «هاربین» چین مستقر بود و از اسیران جنگی چینی و دیگر افراد برای انجام آزمایش‌های وحشتناک استفاده می‌کرد.
هدف این آزمایش‌ها نه‌تنها کشف بیماری‌های کشنده بود، بلکه استفاده از این بیماری‌ها به‌عنوان سلاح‌های بیولوژیکی در جنگ‌ها بود. به گزارش راز بقا در این دوران، با وجود اینکه استفاده از سلاح‌های بیولوژیکی و شیمیایی توسط قوانین بین‌المللی ممنوع شده بود، ژاپن به‌طور مخفیانه این سلاح‌ها را برای استفاده علیه ارتش چین و دیگر کشورها در جنگ جهانی دوم توسعه می‌داد.
آزمایش‌های بیولوژیکی و شیمیایی وحشتناک
آزمایش‌های واحد ۷۳۱ شامل استفاده از انواع مختلفی از باکتری‌ها، ویروس‌ها و سموم شیمیایی بود. این آزمایش‌ها بر روی اسیران جنگی، زندانیان، کودکان و حتی زنان انجام می‌شد. یکی از مهم‌ترین سلاح‌های بیولوژیکی که توسط این واحد استفاده شد، باکتری «طاعون یاکوما» بود. به گزارش راز بقا در این آزمایش‌ها، باکتری‌های مرگبار از جمله طاعون، وبا و حصبه به‌طور عمدی به بدن اسیران وارد می‌شدند تا تاثیرات آنها بر بدن انسان بررسی شود.
اسیران همچنین مورد آزمایش‌های شیمیایی قرار می‌گرفتند که شامل گازهای سمی و مواد شیمیایی بود. این گازها می‌توانستند آسیب‌های جدی به سیستم تنفسی و دیگر ارگان‌های داخلی وارد کنند. آنها نه‌تنها با آزمایش‌های علمی مواجه بودند، بلکه در بسیاری از مواقع به‌طور زنده مورد تشریح قرار می‌گرفتند. این آزمایش‌ها به‌شدت دردناک و بی‌رحمانه بودند و باعث مرگ‌های گسترده‌ای در میان اسیران شدند.
فاجعه‌های انسانی
اسیرانی که در واحد ۷۳۱ استفاده می‌شدند، غالباً از گروه‌های اقلیت چینی، کره‌ای و روسی بودند. به گزارش راز بقا آنها نه‌تنها مورد آزمایش‌های بیولوژیکی و شیمیایی قرار می‌گرفتند، بلکه در برخی موارد به‌طور مستقیم در معرض حملات جنگی و سلاح‌های آزمایشگاهی قرار می‌گرفتند. بسیاری از این افراد بدون هیچ‌گونه دادگاهی یا قانونی کشته می‌شدند و جثه‌های آنها به‌طور وحشیانه‌ای مورد آزمایش قرار می‌گرفت.
شواهد موجود نشان می‌دهد که واحد ۷۳۱ در حدود ۳۰۰۰ تا ۱۲ هزار نفر را در جریان این آزمایش‌ها از بین برد. به‌علاوه، تعداد زیادی از اسیران در اثر استفاده از سلاح‌های بیولوژیکی کشته شدند، اما به دلیل اینکه این آزمایش‌ها مخفیانه و در مناطق تحت اشغال ژاپن انجام می‌شد، اطلاعات دقیق از تعداد قربانیان موجود نیست.
همکاری با دانشمندان و پزشکان
یکی از جنبه‌های تکان‌دهنده دیگر این برنامه، همکاری دانشمندان و پزشکان ژاپنی با واحد ۷۳۱ بود. به گزارش راز بقا این افراد، به‌جای مخالفت با چنین آزمایش‌هایی، در جهت پیشبرد اهداف نظامی و علمی دولت ژاپن همکاری می‌کردند. این همکاری‌ها نشان‌دهنده درجه بالای فساد اخلاقی و علمی در میان برخی از افراد جامعه علمی آن دوران بود.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، برخی از افراد کلیدی واحد ۷۳۱، از جمله iro Ishii، از مجازات‌های بین‌المللی فرار کردند. در ازای همکاری با آمریکا، آنها اطلاعات مربوط به آزمایش‌های بیولوژیکی و شیمیایی خود را در اختیار دولت ایالات متحده قرار دادند. این اقدام باعث شد که بسیاری از مسئولین این جنایات از مجازات‌های بین‌المللی مصون بمانند.
پس از جنگ و افشاگری‌ها
با پایان جنگ و اشغال ژاپن، اطلاعات مربوط به جنایات واحد ۷۳۱ به‌تدریج منتشر شد، اما بسیاری از شواهد به‌طور عمدی از بین برده شدند یا مخفی نگه داشته شدند. در ابتدا، این موضوع به دلیل سیاست‌های پنهان‌کاری دولت ژاپن و همچنین کمک‌های دولت آمریکا به بسیاری از اعضای واحد ۷۳۱ نادیده گرفته شد.
افشاگری‌ها و تحقیقات در سال‌های بعد، به‌ویژه در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی، نشان داد که جنایات این واحد تا چه اندازه وحشتناک و غیرانسانی بودند. بسیاری از خانواده‌های قربانیان هنوز هم در جستجوی عدالت و پاسخ به این جنایات هستند.
واحد ۷۳۱ ژاپن یکی از سیاه‌ترین فصول تاریخ بشر را رقم زد. آزمایش‌های بیولوژیکی و شیمیایی که در این واحد انجام شد، نه‌تنها باعث مرگ و عذاب بسیاری از اسیران جنگی شد، بلکه به‌عنوان یک جنایت علیه بشریت در تاریخ ثبت گردید. این آزمایش‌ها، که در پنهان‌کاری و فساد علمی انجام می‌شد، یادآور خطرات استفاده از علم و فناوری در جهت اهداف نظامی و بی‌رحمانه است. اما مهم‌تر از همه، این جنایات یادآوری برای بشریت است که هیچ‌گاه نباید اجازه دهد که این‌گونه وحشیگری‌ها در تاریخ تکرار شوند.
