پیام‌های پنهان در یخ‌های پلوتو؛ ناسا به رازهای جهان‌های دوردست پی برد
ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST)، دی‌اکسیدکربن و پراکسید هیدروژن را در سطح یخ‌زده بزرگ‌ترین قمر خلوت و شارون، کشف کردند. شناسایی این مولکول‌ها می‌تواند به دانشمندان نشان دهد که شارون و دیگر اجرام یخی در لبه منظومه شمسی چگونه متولد شده‌اند.
این تیم به رهبری سیلویا پروتوپاپا از موسسه تحقیقات جنوب غربی (SwRI)، این شکاف‌ها را بامطالعه شارون با ابزار طیف‌نگار مادون‌قرمز نزدیک JWST (NIRSpec) پر کردند.
انتظار می‌رفت سطح این اجرام با مولکول‌های یخ‌زده‌ای مانند آب، متان و دی‌اکسیدکربن پوشیده شده باشد، اما تحلیل‌های جدید ناسا نشان می‌دهد تشعشعات کیهانی باعث ایجاد ترکیبات شیمیایی پیچیده‌تری مانند متانول و اتان شده‌اند. این یافته‌ها نه‌تنها به درک منشأ و تحول این اجرام کمک می‌کند، بلکه سرنخ‌هایی از تاریخ اولیه منظومه شمسی ارائه می‌دهد.
قابلیت‌های پیشرفته جیمز وب
از زمان کشف پلوتو و دیگر اجرام ترانس – نپتونی، دانشمندان همواره به دنبال بررسی ترکیبات سطحی این جهان‌های دوردست بوده‌اند. اما تاکنون، ابزارهای رصدی قادر به ارائه اطلاعات دقیق از این اجرام یخی نبودند.
در حال حاضر، تلسکوپ فضایی جیمز وب با قابلیت‌های پیشرفته خود توانسته است جزئیاتی بی‌سابقه از سطح پلوتو و بیش از ۷۵ جرم یخی دیگر در کمربند کویپر ارائه دهد. این یافته‌ها نشان می‌دهد سطح این اجرام با ترکیبات پیچیده‌ای که تحت‌تأثیر تشعشعات کیهانی شکل‌گرفته‌اند، پوشیده شده است.
کشف ترکیبات سطحی بی‌سابقه در پلوتو
داده‌های جدید ناسا از ابزار طیف‌سنج فروسرخ نزدیک (NIRSpec) جیمز وب تأیید کرده‌اند که سطوح این اجرام عمدتاً از یخ‌هایی مانند آب، متان و دی‌اکسیدکربن تشکیل شده است. اما آنچه دانشمندان را شگفت‌زده کرده، حضور مولکول‌های پیچیده‌تری مانند متانول و اتان است که در نتیجه تابش‌های کیهانی و خورشیدی به وجود آمده‌اند. این کشف نشان می‌دهد فرآیندهای شیمیایی فعال و پیچیده‌ای در این نواحی دوردست از منظومه شمسی در حال وقوع است.
تحلیل نور برای شناسایی ترکیبات پنهان
به گزارش سایت independent ، تلسکوپ جیمز وب با استفاده از طیف‌سنجی، نور منعکس‌شده از سطح این اجرام را به طیف‌های مختلف تجزیه می‌کند. این طیف‌ها نشان می‌دهند هر جرم دارای چه ترکیبات شیمیایی است، چه دمایی دارد و حتی تاریخچه‌ای از تغییرات شیمیایی سطح آن را فاش می‌کنند. به‌این‌ترتیب، دانشمندان توانستند بیش از ۷۵ جرم را در منطقه‌ای فراتر از مدار نپتون بررسی کرده و سه طبقه‌بندی طیفی مختلف را برای این اجرام تعریف کنند.
ارتباط یافته‌های جدید با تاریخ منظومه شمسی
این تحقیقات نشان می‌دهد مدار و ترکیبات اجرام ترانس – نپتونی منعکس‌کننده مهاجرت سیارات غول‌پیکر مانند اورانوس و نپتون در دوران اولیه منظومه شمسی هستند. بعضی از این اجرام از نزدیک‌تر به خورشید سرچشمه گرفته‌اند و تحت‌تأثیر دماهای بالاتر، ساختارهای متفاوتی نسبت به اجرام دورتر دارند. این یافته‌ها می‌توانند دیدگاه جدیدی درباره تحول منظومه شمسی و نقش اجرام کمربند کویپر در شکل‌گیری سیارات ارائه دهند.
کشف جدید ناسا با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب نشان داد سطح اجرام فراتر از نپتون، بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد. این مطالعه نه‌تنها به درک بهتر فرآیندهای شیمیایی در این نواحی دوردست کمک می‌کند، بلکه می‌تواند سرنخ‌هایی از تاریخ اولیه منظومه شمسی و حتی نحوه شکل‌گیری ترکیبات شیمیایی موردنیاز برای حیات ارائه دهد. با ادامه تحقیقات، دانشمندان امیدوارند اطلاعات بیشتری درباره منشأ و تحول این جهان‌های یخی به دست آورند.
