غفلت و بی تعهدی متولیان فرهنگی و رسانه‌ای کشور در ثبت چگونگی تاسیس و تشکیل «نظام جمهوری اسلامی» – اخبار سینمای ایران و جهان
محمدرضا مهدوی‌پور/ در روز ۱۲ فروردین و ثبت چهل و ششمین سالگرد تاسیس نظام حاکمیت جمهوری اسلامی قرار داریم. روزی که در حیات تاریخی و ملی کشور و هدایت سرنوشت ملت ایران به سوی حق و صلاح نقش بزرگی داشته است. روزی که به عنوان مقطع رهایی ملت ایران در تاریخ ثبت گردید و به آن بخشی از تاریخ ایران مبدل گردید که گذشته را از آینده جدا کرده است!
شاید چهل و شش سال پیش و آن هنگام که در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ هجری‌شمسی، نظامی با عنوان جمهوری اسلامی به صورت قانونی و از نظر حقوقی تثبیت گردید؛ کمتر کسی باور می‌کرد که روزی برسد و نظام جمهوری اسلامی ایران بتواند در دنیا، از لحاظ موقعیت انقلابی و سیاسی و نظامی و حیثیتی، یک مجموعه‌ی پیروز به حساب آید. نظامی که بدون اتکا به قدرت شرق و غرب عالم، آنچنان مستحکم و در مسیر ترقی حرکت کرد و آنچنان با عظمت گام برداشت که امروزه با وجود بسیاری از کاستی‌ها و بالاخص مشکلات اقتصادی ویژه‌ای که به سبب ناکارآمدی برخی از مسئولان اجرایی کشور ایجاد شده است، هم در صحنه‌ی بین‌المللی و در صحنه‌ی جهانی، و هم در منطقه جایگاه ممتاز و شایسته‌ای دارد.
شاید بسیاری ندیده باشیم و یا یادمان رفته باشد؛ اما واقعیت آن است که نظام جمهوری اسلامی از لحاظ کیفیت پیروزی، انقلابی استثنایی بود و جامعه‌ی ایران بعد از رای مثبتو آری خود به تأسیس نظام جمهوری اسلامی احساس هویّت کرد؛ یعنی شخصیت خودش را باز یافت. شخصیتی که در ابتدا مورد تجاوز سخت و جنگ نظامی قرار گرفت و همین احساس هویّت بود که سبب شد تا ملت در برابر جنگ سخت دشمنان ایستادگی نموده و از آنچنان قدرتی در امروز جهان برخوردار شوند که دیگر هیچ سلطه‌گری در شرق و غرب عالم نتواند ذهنیت تقابل نظامی مستقیم با ایران و ایرانی را به اجرا بگذارد.
شاید بسیاری ندیده باشیم و یا یادمان رفته باشد؛ اما ماهیت هویّت‌بخش جمهوری اسلامی برای ملت ایران و سایر مردم مظلوم و تحت ستم در سراسر جهان، آنچنان اهمیت داشت که از همان ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ هجری‌شمسی، جمهوری اسلامی را درگیر یک نبرد سیاسی، نبرد فکری، نبرد نرم و به تعبیر دقیق جامع آن، یک جنگ نرم گسترده با جبهه‌ی وسیع ظلم و کفر و استکبار قرار داد. جنگ نرمی گسترده و همه‌جانبه که به سبب ارائه الگویی متفاوت از نظام‌های اجتماعی رایج در غرب و شرق، یعنی سوسیالیسم و لیبرالیسم پدید آمد و ماهیت هویت بخش انقلاب اسلامی در ارائه الگویی با عنوان اسلامی-ایرانی را هدف تقابل و تهاجم رسمی و غیر رسمی نظام سلطه قرار داد و جمهوری اسلامی امروز چهل و شش سال است که به صورتی کاملا رسمی درگیر یک چنین مبارزه‌ی عظیم و وسیع و ادامه‌داری در مواجهه با جنگ نرم همه‌جانبه‌ی دشمنان انقلاب اسلامی می‌باشد.
شاید بسیاری ندیده باشیم و یا یادمان رفته باشد؛ اما بلاشک در طی چهل و شش سال گذشته دنیا، دنیای دیگری شده است. آن روزی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، وضع اسلام در دنیا این نبود که امروز هست؛ خیلی متفاوت بود. آن روزی که این نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی شروع شد، وضع اسلام و دین و دین‌داری در داخل ایران هم این نبود که امروز مشاهده می‌کنیم؛ دین، غریب و مظلوم و منزوی بود؛ از دین برائت می‌جستند؛ حتّی دین‌دارها از دین‌داری خجالت می‌کشیدند! وضع فرهنگ غیر دینی بلکه ضد دینی به جایی رسیده بود که بزرگترین تعریف دینی از یک جوان این بود که بگویند فلان جوان نمازخوان است! اما امروز اسلام و تفکر اسلامی به واسطه نظام جمهوری اسلامی توانسته یک الگوی دینی و متمایز از نظام‌های جهانی را عرضه نماید. الگویی اسلامی و ایرانی که میوه‌های چهل و شش ساله آن به صورت عزّت ملت، سربلندی سیاسی نظام اسلامی، پیشرفت‌ها و نوآوری‌ها در عرصه‌های مختلف علمی و اقتصادی، و کوتاه نیامدن در مقابل قدرت‌های زورگو، تداوم پیدا کرده و اکنون به الگویی برای ملت‌های منطقه تبدیل شده است و در این میان قطعا کاستی‌های بسیاری وجود دارد که باید بر طرف شود.
شاید بسیاری ندیده باشیم و یا یادمان رفته باشد؛ اما چهل و شش سال است که جمهوری اسلامی درگیر تلخی‌ها و سختی‌های بسیاری است که عمدتا مربوط به مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم است. مشکلاتی که طبقات متوسط و ضعیف در طول این سال‌ها همواره درگیر آن بوده و همچنان درگیر این مشکلات هستند و این به آن جهت است که دشمن چهل و شش سال است که روی اقتصاد کشور ما متمرکز شده. از نظر دشمن، «اقتصاد کشور» یک نقطه‌ی ضعفی است که می‌توان با تکیه‌ی بر آن نقطه‌ی ضعف، مقاصد سوء خودش را در مورد ایران و در مورد جمهوری اسلامی اِعمال بکند. اینگونه است که بالاخص در سال‌های اخیر عرصه‌ی اقتصاد، به‌خاطر سیاست‌های خصمانه‌ی آمریکا، به یک عرصه‌ی کارزار مبدل شده و یک عرصه‌ی جنگی را پدید آورده است. جنگی از نوع خاص که با عنوان جنگ نیمه سخت شناخته می‌شود.
شاید بسیاری ندیده باشیم و یا یادمان رفته باشد؛ اما چهل و شش سال است که دشمن در تبلیغات وسیع خود تلاش می‌کند که کمبودهای معیشتی و اقتصادی کشور را به نظام اسلامی و به جمهوری اسلامی نسبت بدهد و می‌خواهند این‌جور وانمود بکنند که نظام اسلامی قادر نبوده است و قادر نیست مشکل اقتصادی ملّت ایران را و مشکلات اساسی ملّت ایران را حل کند و گره‌ها را باز کند. این شیوه تبلیغاتی در سال‌های اخیر و به واسطه گسترش دامنه جنگ نیمه سخت از وسعت ویژه‌ای برای کوبیدن نظام اسلامی برخوردار شده است. حال آنکه مستندات تاریخی به وضوح اثبات می‌کند که بخشی از مشکلات اقتصادی و معیشتی حال حاضر، به واسطه کیفیت بنای هندسه‌ی اقتصاد کشور است. بنایی که از دوران رژیم وابسته‌ی پهلوی برجای مانده و از آنچنان کیفیّت غلط و البته ریشه‌داری برخوردار است که تغییر دادن آن تا به امروز، کار دشواری بوده است! کیفیّت غلط و البته ریشه‌داری که به وضوح می‌توان ابعاد آن را در ساختار بودجه‌نویسی کشور تا به امروز مشاهده نمود. البته این به معنی چشم‌پوشی بر ضعف‌های نظام مدیریتی کشور در طول چهل و شش سال گذشته نمی‌باشد.
شاید بسیاری ندیده باشیم و یا یادمان رفته باشد؛ اما چهل و شش سال است که جمهوری اسلامی درگیر مدیران منافق و نفوذی بسیاری بوده و هست که بعضا حتی با عملکرد خود تیشه بر ریشه نظام جمهوری اسلامی زده و یا با جهالت و یا حماقت خود آنچنان شرایط را برای جولان پیاده نظام دشمن در عرصه‌های مختلف اجرایی و بالاخص اقتصادی کشور باز نموده‌اند که امروزه تلخی کامِ مردم، بخصوص مردمِ ضعیف و فرودست و طبقات ضعیف که مربوط به مسائل اقتصادی و مشکلات اقتصادی است را می‌توان معلول حضور همین طیف مدیران دانست. مدیرانی که چهل و شش سال است به عشق رابطه مجدد با کَدخُدا، شب را به روز رسانده و حل همه مشکلات اقتصادی کشور مثل گرانی، مثل بیکاری، مثل آسیب‌های اجتماعی که آنها هم عمدتاً منشأ اقتصادی دارند؛ مثل تبعیض‌ها و نابرابری‌ها و … را در گروه برقراری رابطه با ایالات متحده و نظام سلطه فهم می‌نمایند. همان‌هایی که دُلار و سکه رانتی را در بین اقوام و خویشان خود توزیع نموده و مردم را با ناکارآمدی و بی‌لیاقتی خود مبتلا به سیاهی معیشت و گرفتاری قیمت سیب زمینی و پیاز و تخم مرغ و خیار و گوجه و … ساخته‌اند.
شاید بسیاری ندیده باشیم و یا یادمان رفته باشد؛ اما چهل و شش سال است که جمهوری اسلامی درگیر ضعف‌های بسیاری است که این مربوط به کمبودها و ناتوانایی‌های مدیرانی می‌باشد که در بخش‌های مختلف مشغول کار بوده‌اند؛ امّا آینده جمهوری اسلامی بسیار روشن است. زیرا نظام اسلامی توانایی‌هایی را در خود پرورش داده و مدیرانی را تربیت کرده است که توانسته‌اند کارهای بسیار بزرگی را در طول این چهل و شش سال برای کشور انجام بدهند؛ آن‌هم درحالی‌که در این چهل و شش سال، ملّت از همه طرف در فشار تحریم و فشار اقتصادی دشمنان بوده است و اکنون ملّت ایران از لاک توسری‌خوری و ذلّتی که به او تحمیل شده بود، خودش را با انقلاب خلاص کرد؛ این لاک را شکست، آمد بیرون. هویّت ایرانی با خصوصیّات اسلامی در او بُروز کرده، طالب عزّت است، طالب استقلال است، طالب پیشرفت است، لذاست که هر چه دشمنان ظالم فشار می‌آورند تأثیری در او نمی‌گذارد. ملتی که اکنون در چهل و ششمین سالگر رای قاطع خود به تأسیس این نظام به وضوح این موضوع را دریافته که علاج مشکلات کشور، فاصله گرفتن از مدیران غرب باور و استفاده حداکثری از مدیران حزب‌اللهی و مؤمن است که می‌تواند کشور را از راه‌های دشوار عبور بدهد و اقتصاد و معیشت مردم را مبتنی بر الگوی اسلامی و ایرانی بهبود بخشد.
شاید بسیاری ندیده باشیم و یا یادمان رفته باشد این همه دشمنی نظام سلطه و این همه مقاومت ملت ایران را در طول چهل و شش سال گذشته! شاید بسیاری ندیده باشیم و یا یادمان رفته باشد که نظام جمهوری اسلامی و ولادت آن چگونه با مقاومت دشمنان روبه‌رو شد و همچنان تداوم انقلاب، برپا ماندن و اثربخش شدن آن همچنان با دشمن و دشمنی‌ها مواجه بوده و است. شاید بسیاری ندیده باشیم و یا یادمان رفته باشد و در این ندیدن و یاد رفتن قطعا متولیان فرهنگی کشور مقصران اصلی می‌باشند.
متولیان فرهنگی کشور در بخش‌های مختلف و در نهادهای گوناگون وظیفه داشتند تا با حمایت از تولیدات فرهنگی مختلف، نگذارند تاریخ انقلاب اسلامی فراموش شود. تولیداتی که فقدان آن سبب شده تا نه تنها ابعاد جنگ سخت و یا جنگ نرم و یا جنگ نیمه سخت نظام سلطه با جمهوری اسلامی از قابلیت انتقال به آینده تاریخ برخوردار نباشد؛ بلکه نحوه مقاومت ملت ایران و تاریخچه چهل و شش سال ایستادگی در برابر نظام سلطه نیز یا فراموش شده و یا با تحریف مواجه گردد.
قطعا تاریخ ایران از برخی متولیان فرهنگی کشور به عنوان جنایت‌کارانی فرومایه یاد خواهد نمود. جنایت‌کارانی که نه تنها وظیفه و حتی دغدغه‌ای از برای ثبت و ضبط چهل و شش سال «مقاومت ملت ایران» در خود احساس نمی‌کردند؛ بلکه با حمایت خود از تولیدات هنری مجعول و کم‌مایه، اسباب تحریف و حتی وارونه نشان دادن «میراث مندگار ملت یران» را فراهم ساخته و آنچنان در این امر وقیحانه عمل می‌نمایند که گویی از جانب اجنبی به چنین امری مامور شده‌اند! همان‌هایی که محصول مدیریت ایشان یا به صدور مجوز تولید و انتشار «تاسیان» در فضای شبکه نمایش خانگی منجر شده و یا ترسیم فلاکت مطلق مردم ایران به صورت «علت مرگ: نامعلوم» و … گردید و همچنین آثار ضد ملی و مذهبی ویژه‌ای همچون «آنتیک» را به کارگردانی عضور شورای پروانه ساخت و نمایش سازمان سینمایی به پرده نقره‌ای می‌آورد.
البته باید همچنان امیدوار بود تا با ورود به سال ۱۴۰۴ هجری‌شمسی و آغاز سده جدید در پرتو استحکام نظام جمهوری اسلامی، تحولات اساسی در مدیرت فرهنگی و رسانه‌ای کشور صورت پذیرد و مشخصا شاهد جهشی ویژه در تولیدات فیلم و سریال به منظور ثبت و ضبط میراث «نظام جمهوری اسلامی» و چهل و شش سال «مقاومت ملت مسلمان ایران» و برای تثبیت هنرمندانه این نظام صورت پذیرد. ان‌شاءالله
