«انجمن منتقدان» وکیل مدافع فیلمهای کمصلاحیت و مخرب اجتماعی میشود!؟ – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: «انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمای ایران» که در طی سالهای اخیر بیش از هر چیز به عنوان یک مجموعه سیاست زده عملکرد کرده؛ حالا در تازهترین اقدام خود با صدور یک بیانیه سعی نمود تا منتقدان سینمایی کشور را به دو گروه خوب و بد تقسیم کند؛ اقدامی که باید منتظر ماند و دید که آیا از آماده شدن این انجمن برای ظهور در جایگاه وکیل مدافع فیلمهای کمصلاحیت و مخرب اجتماعی حکایت دارد و یا ممکن است با مقاصد سیاسی دیگری همراه شده باشد!
به گزارش سینماپرس، متن بیانیه بدین شرح است: «نقد، نه گزارهای سلیقهای که تبلور عقلانیت هنری است. نه تریبونی برای خوداظهاری که آیینهایست برای بازتاب حقیقت اثر.
در روزگاری که مرز میان ژستهای شخصی و نگرش تخصصی درهمشکسته و تریبونها بهجای تحلیل، به تشویش میانجامند، بر ماست که بار دیگر و با صدایی روشن، از شأن نقد و جایگاه منتقد دفاع کنیم.
نقد سینمایی، نه بازتاب خاطرهها و حسهای ناپخته، بلکه فرآیندیست اندیشهمحور و روشمند، متکی بر شناخت زیباییشناسی، درک جامعهشناختی و تجربه رسانهای، اما آنچه این روزها، در سایه گسترش بیضابطه فضای مجازی و رسانههای سطحی، بر نقد سایه افکنده، چیزیست میان ابتذال، سلیقهگرایی و نمایشهای هیجانی و نقد، از ساحت اندیشه به نمایشگاهی از ژست، عقدهگشایی و قضاوتهای شخصی فروکاسته شده است.
و این سقوط، نه تنها شأن منتقد را میکاهد، بلکه عقلانیت سینمایی و گفتوگوی فرهنگی را که یکی از ارکان جامعه مدنیست، به خطر میاندازد.
انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمای ایران، ضمن قدردانی از کوششهای منتقدان شریف، مستقل و صاحبصلاحیت، هشدار میدهد:
اگر منزلت نقد به مشاجرات تلویزیونی، لایکطلبی در شبکههای اجتماعی یا تسویهحسابهای شخصی فروکاسته شود، چیزی جز اختلال در زیستجهان سینمایی حاصل نخواهد شد.
ما بر این باوریم:
نقد، ابزار تخریب نیست؛ چراغیست برای دقیقتر دیدن.
منتقد، مامور حذف یا ستایش نیست؛ ناظریست با پشتوانه دانایی و مسئولیتی روشن.
جایگاه نقد، منزلتیست فراتر از هیاهو و در تراز اندیشه و روشنگری.
سینمای ایران، برای تداوم بلوغ، نیازمند بازگشت به نقدی معتبر است؛ نقدی متعهد، نه متعصب؛ مستقل، نه تابع؛ روشنگر، نه مخدوشگر.
انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمای ایران بر آن است که نهتنها از استقلال و حرمت نقد دفاع کند، بلکه خود نیز در مسیر پالایش، بازاندیشی و ارتقا گام بردارد.
که بهقول حکیم:
نقدها را بود آیا که عیاری گیرند؟
آری، زمان آن فرارسیده که عیار نقد را از نو سنجید؛ با عقل، با اخلاق، با انصاف.»
