درِ میخانه ببستند خدایا مپسند / که درِ خانهٔ تزویر و ریا بگشایند

فرارو- تفال به حافظ بیشتر از آنکه برای پیش‌بینی سرنوشت و…  باشد، دلیلی است برای انس بیشتر با ادبیات. در ادامه غزلی زیبا و بامفهوم را از خواجه شیراز بخوانید.

بُوَد آیا که درِ میکده‌ها بگشایند؟

گره از کارِ فروبستهٔ ما بگشایند؟

 

اگر از بهرِ دلِ زاهدِ خودبین بستند

دل قوی دار که از بهرِ خدا بگشایند

 

به صفایِ دلِ رندانِ صَبوحی‌زدگان

بس درِ بسته به مِفْتاحِ دعا بگشایند

 

نامهٔ تَعزیَتِ دختر رَز بِنْویسید

تا همه مُغبَچِگان زلفِ دوتا بگشایند

 

گیسوی چنگ بِبُرّید به مرگِ مِیِ ناب

تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند

 

درِ میخانه ببستند خدایا مپسند

که درِ خانهٔ تزویر و ریا بگشایند

 

حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا

که چه زُنّار ز زیرش به دَغا بگشایند

عده‌ای تو را آزار می‌دهند، همه درها را به روی خودت بسته می‌بینی و دچار رنج و سختی شده‌ای، اما از الطاف خداوند ناامید مباش که پس از هر سختی آسانی فرا خواهد رسید. سختی‌ها تو را محکم‌تر از قبل می‌سازد. مطمئن باش که دشمنان بدخواه و ریاکار سزای عملشان را می‌بینند، به زودی به کناری رفته و تو به مرادت می‌رسی. برای رسیدن به آرامش بهتر است به سوی پروردگار بروی و به درگاه خداوند دعا و تضرع کنی؛ دعا و نیایش باعث جلای قلب و آرامش دل شده، روح تو را آرام خواهد کرد و به تو کمک می‌کند که در تصمیم‌گیری‌ها قوی‌تر باشی.