راهی به سوی یافتن حیات در کرات دیگر
ماموریت «اُسیریس-رِکس»(OSIRIS-Rex) ناسا بینشهای جدیدی را در مورد چگونگی پیدایش حیات به اشتراک گذاشت.
شرایط برای ظهور حیات در منظومه شمسی، ۴.۵ میلیارد سال پیش به وجود آمده است.
به گزارش سلام نو به نقل از انگجت، ناسا و شرکای آن اولین اطلاعات را در مورد نمونههای جمعآوری شده توسط ماموریت «اسیریس-رکس» منتشر کردهاند.
ناسا در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: یافتهها شواهدی را برای خودِ حیات نشان نمیدهند، اما نشان میدهند که شرایط لازم برای پیدایش حیات در سراسر منظومه شمسی اولیه، گسترده بوده و احتمال تشکیل حیات در سیارات و قمرهای دیگر را افزایش میدهد.
ماموریت «اسیریس-رکس» از فناوری بسیار جذابی برای به دست آوردن سنگ و غبار از سیارکی به نام بنو(Bennu) استفاده کرد.
سیارکها میتوانند به عنوان کپسولهای زمان عمل کنند و «بنو» نیز منعکس کننده اتفاقاتی است که تقریباً ۴.۵ میلیارد سال پیش در منظومه شمسی رخ داده است.
ماموریت «اسیریس-رکس» پس از طی مسافتی ۳.۹ میلیارد مایلی و نمونهبرداری از «بنو»، بخشی از این کپسول زمان را در تاریخ ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۳ به سلامت به زمین بازگرداند.
به تازگی یک مقاله درباره سیارک «بنو» در مجله Nature Astronomy منتشر شده است که نشان میدهد این نمونهها حاوی ۱۴ اسید آمینه و پنج «باز نوکلئوتیدی»(Nucleobase) هستند که در اشکال مختلف حیات روی زمین نیز یافت میشوند.
اسیدهای آمینه یا آمینواسیدها، ترکیباتی آلی متشکل از گروههای عاملی، آمینو و کربوکسیلیک اسید هستند. بیش از ۵۰۰ آمینواسید در طبیعت وجود دارد. این ترکیبات را میتوان بر اساس مکان گروههای عاملی هسته، به عنوان اسیدهای آمینه آلفا (α-)، بتا (β-)، گاما (γ-) یا دلتا (δ-) طبقهبندی کرد. مهمترین آنها آمینواسیدهای آلفا هستند. در زیستشیمی اسیدآمینههایی که در آنها گروههای آمینو و کربوکسیلیک اسید هر دو به کربنی یگانه چسبیدهاند، «آمینواسید آلفا» میگویند.
«باز نوکلئوتیدی» نیز عبارتند از بازهای دارای نیتروژن که در نوکلئوزیدها، نوکلئوتیدها، RNA و DNA یافت میشوند.
نمونههای دریافت شده از سیارک «بنو» همچنین سطوح بالایی از آمونیاک و فرمالدئید را در خود دارند. وقتی این دو ماده در شرایط مناسب ترکیب شوند، میتوانند مولکولهای پیچیدهای مانند اسیدهای آمینه را تشکیل دهند.
دومین مقاله در مجله Nature منتشر شده است و محیطی را که مولکولها در آن تشکیل شدهاند، به تفصیل شرح داده است. محققان در ارزیابی آنها شواهدی از یک «آبنمک» یافتند که مجموعهای از مواد معدنی را نشان میداد که میتوانستند در اثر تبخیر آبنمک باقی بمانند.
جیسون ورکین(Jason Dworkin)، دانشمند پروژه «اسیریس-رکس» در مرکز ناسا گادرد میگوید: دادههای «اسیریس-رکس» ضربههای قلمموی بزرگی را به تصویری از یک منظومه شمسی که مملو از پتانسیل حیات است، اضافه میکند. این موضوع واقعاً وسوسهانگیز است.
انتهای پیام