تحلیل جذاب از فیلم سعید سهیلی؛ تماشایی بدون هزینه و شبهای شاد، «پول و پارتی» درخشان!
*جبارآذین
دیشب همراه دو تن از استادان دانشگاه که یکی هنر و دیگری جامعهشناسی تدریس میکند، میهمان رفقا، بدون پول وپارتی به تماشای فیلم مهم، خوش ساخت حرفهای، متنوع، متفاوت، ممتار و بامحتوای”پول و پارتی” ساخته ارزشمند کارگردان متعهد و متدین و حرفهای سینما سعید سهیلی نشستیم.
این نخستین بار بود که هر سه بدون چتر خجالت در سالن سینما نشسته بودیم، چرا که برخلاف بسیاری از فیلمهای اکران که با پول وپارتی و سفارش و دستور ساخته شده و بیهنری و بیمحتوایی از سر و روی آنها میبارد، از آسمان زیبای فیلم سهیلی، عشق و امید و محبت و زندگی می بارید. و ما بااشتیاق خود را در معرض بارش نسیم حیاتبخش فیلم قراردادیم و با مضامین و محتوای پول و پارتی زندگی کردیم و بر سعید سهیلی که این بار هم موفق شده با یک اثر باارزش و متمایز سینمایی آبروی سینما و سینماگران کشور را بخرد، دستمریزاد گفتیم.
البته من به لطف دوستان، این فیلم شایسته تحسین را بدون پول وپارتی دیدم،ولی شما باید برای تماشای آن از پول توجیبی خود مایه بگذارید تا سهیلیها بتوانند در اوضاع نابسامان سینمای کشور که پول، پارتی، رانت و انحصارگرایی، نامدیریتی و بیعدالتی، آن را بیمار و فلج کرده، با یاری مردم و حمایت ملی، بازهم فیلم خوب بسازند و من و ما و ملت را به زندگی و فرداهای بهتر امیدوار کنند.
من و رفقا بعد از پایان فیلم، یک دیالوگ مشترک داشتیم؛ “حالمان خوب شد!”.
حضور افراد قدیمی و کلیشهای در نهادهایی چون «سازمان اوج»، «بنیاد سینمایی فارابی» و «بنیاد شهید» همچنان مانع اصلی در مسیر خلق آثار سینمایی پیشرفته و مترقی در زمینههای مقاومت اسلامی و دفاع مقدس به شمار میرود. آیا سینما میتواند از این بندهای کهنه رها شود و به سمت نوآوری حرکت کند؟